| |
 |
28 augustus om 08:59 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Bleekneuzen & GBR
Ut begon al an board fan’e Monnik, de fearboat naar Skiermonnikooch, op frijdachmňrren bier met oalybollen. Mut kanne in ’e somer. De sfear sat der futdaleks goëd in. ONS Old Skool op stap, elk jaar wear un feestje, węrfan’t ik ut adagium ‘alles wat op Skier gebeurt, bliëft op Skier’ respektear. Gyn diskussy mogelek.
Op een ding na, de akkommodasy dęr’t wij saten, mocht ik wel over skriëve. Selden in su’n moai autentyk gebou sitten: It Aude Kolonyhűs, skreven op syn Eilauners, dat paste naadloas bij oans.
Oans generasy mannen speulde de sterren nňch fan’e hemel in un tiid dat der in Sneek un dúdelek onderskeid was bij wat foar klup je speulden. Fersuiling dus. ONS’sers danke hun geuzenaam deran: ‘Dé’ ňf bitsje minder aardech ‘dy’ Finen.
Wonderbaarlek dat wij dan krekt oans intrek nimme mochten in un woankamer met de naam Bleekneus. An’e sydkant fan’e kamer un echte orizjinele preekstoël! Ik hoef nyt te fertellen dat ik in ieder gefal futdaleks weromdenke moest an’e sundachmňrrens in’e good old Noarderker. En ut beeld fan un bulderende ds. Zelle met syn swarte wenkbrauwen kwam mij helder foar de geest toen één fan oans nachts de preekstoël letterlek beklom en der un overigens milde preek hield. Kňrtom un hearleke plek.
De naam Bleekneus het ok alles met de histoary fan ut gebou te maken. Un eeuw leden diende ut Koloanyhűs as ferbliëfplak foar kyndes út groate steden, dy’t in arbeidersbuurten woanden. Faak onder minne woanomstandechheden. Dy kyndes gingen dan ses weken útfanhús naar Skier foar disipline, rust, regelmaat, reinheid, son, see en straan. Bleekneusjes wurdden se noemd.
Dy kyndes had ut echt nyt su gesellech at wij ut foarege week hadden. Reken mar dat heel wat arbeiderskyndekes dęr un traumatise ervaring an overhouden hewwe. Ses wekenlang, doadoanwennech fan Amsterdam.
Ik hoarde ut ferhaal over Toos, un ouwe frou fan in’e 80, dy’t foarech jaar op besoek weest was in ut skitterende Rariteitenkabinet, naast ut Koloanyhűs.
Dęr had se de ouwe skurve brúne kňffer achterlaten met de learen riemen der stevech om. ‘Die is voor jullie, ik maak hem niet meer open. Nu ben ik er klaar mee. De cirkel is rond. Alsjeblieft’
Nancy B., frou met overdúdeleke Limburgse tongfal en prachtech roodgetuite lippen fertelde mij ut ferhaal. Ik wurdde der súver wat anders fan. Mar dat kan ok deur slaapgebrek ect. kommen weze en úteraard de leeftyd. De ONS Old Skoolmannen, de measten 60+, wurde hieltyd sentimenteler.
Dat een fan oans nyt met wú naar Limburgse Nancy met de roaie lipkes mut um achterou spite, om mear as een reden. Dat hij de foarwerpen in ut T ariteitekabinet oudeed met de letters GBR, deed ut allemaal feulste kňrt. Un miste kaans.
En GBR?? Ja, Goed Bedoelde Rotzooi!
|
| |
