| |
 |
18 september om 08:40 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Blauwe engel over mijn borst
‘Dokter? Dokter, krijg ik alsnog een infarct?’ jammer ik deur. De arts geeft antwoard. ‘Mijnheer Van der Veer, of u een infarct krijgt ja of nee, dat bepalen wij en niemand anders.’
‘Dokter, ik zie de deuren van de hel. Verdomme, dokter, doe wat, ik wil niet naar de hel!’ ‘Mijnheer Van der Veer, of u nu in de hemel of in de hel komt, ook dát bepalen wij …’
Ut is fandaach op’e kòp ou 10 jaar leden dat ik in ut sikenhús terecht kwam. “Su sitte je op’e fyts, su lêge je in ut Sint Antonius”, skreef ik later op myn digitale dachboek.
Nyt su núver dat ik op disse maandachmòrren even un desennium teruch in’e tiid gaan. Feul mear lui met un traumatise levensbedrigende ervaring salle dit herkenne: Stilstaan bij wat je overkomt op de dach wat der toen gebeurde. Bovendien is un bitsje dramatyk mij nyt freemd.
Ik hew rond disse datum altyd un apart gefoël in’e bealech. Ongetwifeld ferwerking met neiging naar un light fersy fan hypogoandry. Toon Hermans hat der ok last fan, om mar us iemand te noemen.
Ferwerking was foar mij letterlek hard werke, iedereen doët ut op syn òf har manier. Ik deed ut deur te skriëven, futdaleks in ut sikenhús al. Antekeningen make fan wat ik sach, foëlde en metmaakte. Helemaal nòch nyt met ut idee om der later un boek over te skriëven.
Dêrfoar was útgever Eddy van der Noord ferantwoardelek. Ok ientsje dy’t al ut noadege metmaakt had in syn leven. Eddy begon un útgeverij en wú allinech nòch mar moaie bysòndere boeken útgeve. Toen hij myn earste 20 bladsiden fan ut manuskript lezen had was hij klip & klaar: ‘As de bliksem trochskriuwe, ik wol it boek útjaan!’
En dat wurdde ‘Blauwe engel over mijn borst’, wêr ik an ut begin fan disse ‘Toan’ út sitearde.
In ut Hollaans, om de oustaan te bewaren. Ut boek kwam der en is útferkocht, sonder dat der un soad públisiteit om heen kwam. De moan- op moan reklame was foldoende. Ut bleek un bròn foar herkenning bij kardiopasjenten.
Nou tien jaar later bin ik nòch altyd an ut werk. ‘Ledigheid is des duivels oorkussen’.
Ondertussen rydt de Blauwe Engel fleurech deur, sonder spoarboekje. Ik genyt ut lieve leven met folle teugen en deel myn ferhalen graach met jum. Fijne week toewênst.
|
| |
