| |
 |
25 september om 08:33 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Wie Zingt Mee?
‘k Hew de nútere gewoante om op ’e WC te singen, doën ik in’e does trouwens ok. Meastal binne dat psalmen en Johannes de Heer ferskes. Węr’t dy anwęnst wech komt? Joast mach ut wete, ik hew allienech mar un fermoeden.
In ’e 60-teger jaren fan ’e foarege eeuw, toen de ontkerkeleking al in folle gang was, mar bij oans thús nňch nyt, sat ik as jonkje sundachmiddachs op ’e kouwe kale houten banken in ’e Noarderkerk. Wat al dy Sneker swartrňkken allemaal bij mekaar preekten, ik sú ut bij gňd nyt mear wete. Ut waaide over mij heen. Wat ik mij wel herinner is dat ik dan druk an ut repetearen was út su’n klein swart psalmboekje. Want de fňlgende dach, op maandachmňrrens moesten wij dan un opgeven Psalm opdreune.
Nyt singe, mar opsęge. Onbegrypleke woarden in un Tale Kanaäns. Ut aparte was dat ik dęr eigenlek helemaal gyn hekel an had. Ik fond dat wel mysterieus, un bitsje spannend dy sinnen in un folkomen mar dan ok folkomen freemde taal op te lepelen.
Alle kearen at ik dy psalmen op gedragen toan foar ut swarte skoalbׇňrd opsei gaf mij dat un lekker gefoël. Alwear un 10. Op ut lagere skoalrappňrt fan de Eben Haëzer, stond dan ok steefast dat sifer bovenan ut lijstje. Krekt su as trouwens ut sifer 6 foar myn gedrach.
‘Versje’, hoe kwamen se dęr nou tňch bij? Su’n Psalm was púre poësy! In ’e kroech en op straat songen je ‘fersjes’.
Ik bin disse week myn werkkamer, dy’t fol met boeken en bundels staat, an ut oprúmen. En dęr fond ik un boekpareltsje. Un klein blau bundeltsje met foarop de silhoueten fan un braaf jonkje en meiske en as titel ‘Wie Zingt Mee?’ ‘Uitgave Der Nederlansche Zondagsschool Vereeniging’. Nederlandse nňch met de letters SCH.
In ut boekje un fracht an foar mij bekende liedsjes, dy’t in hersensellen opslagen binne. Altyd gaan de klepkes fan dy sellen open at ik op’e WC sit ňf mij inseep met ‘de wilde frisheid fan limoenen’.
Ik sing fleurech fan ‘Waarheen, pelgrims, waarheen gaat gij,/’t oog omhoog en hand aan hand?/Wij gaan op des Konings roepstem/naar ons huis in ’t Vaderland!/Over bergen en door dalen/gaan wij naar de blijde zalen/gaan wij naar de blijde zalen’
In Sneek hewwe wij helemaal gyn bergen en ok gyn dalen, hoochút de skiëtheuvel achter in ’e Noorderhoek. Bij de blijde zalen denk ik met weemoed teruch an ut ferdwenen ‘Restaurant Piso’, dęr’t de glazen met sigaren en sigaretten op’e tafel stonden.
Allemachtech wat un nostalgy. Ik sing nňch mar even fleurech deur!
|
| |
