| |
 |
29 jannewary om 08:41 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
De Verschrikkelijke Schoolmeester
We sitte midden in de Nationale Voorleesdagen dy’t nňch tňt en met saterdach 3 febrewary anstaande dure. Fan jongs ou an, ik durf wel te sęgen fanou de moederskoat bin ik overgoaten met foarlezen.
Ik hew ut dan nyt over ut foarlezen út’e Annie M.G. Schmidt har Jip & Janneke boeken, mar ut plechtech foarlezen út’e Bibel en de skeurkalenderboekjes met de fraaie titel ‘Kruimkens van ’s Heeren tafel’. En dat allemaal in ’e Tale Kanaäans. Dat gebeurde in ’e jaren ‘50 en ‘60 fan’e twintechste eeuw op groate skaal in Protesaans Nederlaan.
Ut waren dagelekse rituelen, middachs en avens na ut eten wurdde der út de al noemde Bibel en de Kruimkes foarlezen. En avens foar ut ‘Ik ga slapen ik ben moe’, las moeke moaie ferhalen foar út un kynderbibel. Su’n ritueel is niks mis met en op’e rane fan ut będ foarlezen te wurden het wat rustgevends, je gaan un andere weareld in. Der is andacht foar ut kyn.
Je hoeve mij dus nyt te overtúgen dat foarlezen belangryk is. Dat der bij oans thús in ut Hollaans, en faak ok nňch in onbegryplek Nederlaans, foarlezen wurdde is fan ondergeskikt belang an ut moment. De herinnering and y momenten fan geburgenheid binne feul belangriker.
Later toen ik skoalmeester was, besteedde ik un soad andacht an lezen en foarlezen. Ut woard leesbefňrdering kreech ik allienech mar júkte fan. Nee, gewoan lekker leze, nyt achter de talfel, mar op’e tafel, lekker ontspannen.
Een fan myn favorite foarleesboeken was ‘De Verschrikkelijke Schoolmeester’, van Dolf Verroen. Dy skoalmeester fan Dolf Verroen hyt fan Meester Bulder, de strengste skoalmeester fan ut laan. De man had graach astronaut wurde willen, mar dat was op un groate mislukking útlopen en hij moest ferder as skoalmeester, mar wel eentsje met un militęristys rezjym. De kyndes doën hun bęst om fan disse man ou te kommen. Kňrtom un kňstelek ferhaal.
Dyselfde Dolf Verroen hew ik later nňch us in’e klas haald, dęr’t hij fertelde over syn skriëverij en over taal. Syn ferskining maakte ok as mij groate indruk. Hij had syn Blauwe Dach toen, dat wú sęge, un blauwe trui, un bijpassende blauwe broek en as klapper un aparte blauwe bril.
Foarlezen wurdde dy middachs un feest. Ik gun dat alle kyndes, skoalmeesters en ouders en groatouders dy’t fertelle. Mňrren mach ik wear in Amsterdam foarleze, an myn pakesęger. Un feestje in meardere opsichten.
|
| |
