| |
 |
11 mei om 21:22 |
| |
Noait saai
Un saai leven hew ik nyt! Dat begon al fanou myn geboarte in ut Griffemeard Ferpleechhús, toen ik alles bij mekaar raasde. Miskyn is ut wel noait anders wurden. Fandaach was un moaie dach, nyt allinech wat ut wear betreft mar gewoan omdat ik altyd minsen teugen kom met (h) earleke ferhalen. Jan Douwe Gorter, ken ik ondertussen al jaren en der is altyd un goeie klik. Noait beroerd om un fraaie foto te sturen at ik der wat met kan. Hew um fanmňrren un moai oud emaillen bňrd cadeau geven. De titel en de achterlęgende gedachte is wel dúdelek.
Earder had ik tidens un kuier al un moaie ontmoeting met Jan Leijenaar, masinist fan Stoom Sleper Maarten. Krekt as nňch feul mear fan dat farend erfgoed an’e Geeuwkade un prňnkje fan un skip. Jan is 75 en is un mogeleke kandidaat foar myn rúbryk ‘Krasse Knarren’ in ’e Friesland Post. Ik hew syn adres in ieder gefal kregen.
Ut moaiste fan disse dach waren tňch wel de pakesęgers dy’t un prachtege hut achter in’e tún bouden. Dęr kan gyn kasteel teugen op!
|
| |
