| |
 |
20 mei om 17:29 |
| |
Hans Wiegel en ut Snekers
Ut is hier gyn bliëvend hús, sei oans fader faak teugen mij at we over de Algemene Begraafplaats fan Sneek strúnden. Dat was un sekerheidje. Tussen geboarte en overlijden. Leit ut leven. Ik doën ut met folle teugen.
Hieltyd faker wurdt dy waarheid fan oans fader realiteit. Minsen węr’t ik un stukje met oplopen hew make de reis naar de Andere Kant. Ut is su at ut is. Soms bekrúpt mij ut gefoël dat drave mut!
Fanmňrren wurdde deur de family bekend maakt dat Hans Wiegel overleden is. Ik wil der absolút nyt met koketteare dat ik tegare met disse politikus op un poadium staan hew. Wel dat ik der un moaie herinnering an bewaar.
Ut was op 24 november 2013 in Café fan Nico Vellinga an’e Korte Veemarktstraat, tidens ‘Het Gesprek van Sneek’. Ik was krekt teruch op ’e wech fan herstel na myn bypasses. Myn stem was al wear aardech op sterkte. Wiegel stak mij un riem onder ut hart, fond ut prachtech dat ik sňnder mikrofoan de saal toesprak en ‘ook nog wel in het Snekers’. Hans Wiegel dy't Skipper in'e Orde fan'e Sneker Pan was!
Hij de man dy’t de nieuwe gemeente Súdwest-Fryslân as un ‘Koekoeksjong’ kwalifisearde. Wiegel in syn blauwe blazer en lichte broek. Hij pakte de hele saal in! Wat un garisma!
Natuurlek skep je nyt op dat je met un ikoan fan’e VVD op’e foto staan, ut was en is myn partij absolút nyt. Mar dęr ging ut ok helemaal nyt om tidens dy prachtege bijeenkomsten.
Hier was simpelwech plak foar elke mening. Der was respekt foar mekaar. En Hans Wiegel was un fenomeen. Ik koester dy wat fage foto, maakt deur Jan Douwe Gorter, naast Jacques Monasch en Omer Kaya.
Rust in frede Hans Wiegel!
|
| |
