| |
 |
5 mei om 10:35 |
| |
Su, dęr bin'k al wear. Moaie dagen in Den Haag en Skeveningen had. De dynamyk fan un stad as Den Haag fyn ik hearlek. Foar un paar dagen, sęch ik der futdaleks achteran. Den Haach het wat. Wat? Dy brede straten en lanen, de pleinen, ut Binnen- en Bútenhňf, de groate terrassen, de HTM, de boulevard fan Skeveningen, ut Kurhaus, ut... Nee, dat is ut nyt. Ut binne f'ral de Haagse minsen dy't boeie. Op ut terras fan Plein 19, dęr't de diplomaten an hun roaie wyn nippe, de aktetasmannen ut bier an de lippen sette, de kakmadammen met hun witte poedels. Ik foël mij dęr wel thús. Foar un paar dagen. De musical Tarzan, op ut alderlaaste moment beslúte om der naar toe en dan ok nňch earste rang komme te sitten. Fantastys! Mar ut moaiste fan Den Haag fyn ik de taal. Ik hew eventsjes praten met un autentike bewoanster út de Schilderswijk. Ut is pure poëzy. Se song der súver over. Kňrtom Den Haach is un stad om teruch te kommen. Wat ik der an over houwen hew? In elk gefal un antal moaie foto's. En un fers, un oade an Den Haag. Un fers dat ik opdraach an myn Haagse matty Daan de Ligt, dy't skitterende poëzy over syn stad skriëft. Sien: www.daandeligt.nl
Sneker in Den Haag
de grandeur fan de Passage
ut is ut nyt
de élégance fan Maison de Bonneterie
- leverancier van HM de Koningin -
al likemin
nee selfs de rimpeloaze Hofvijver
dęr’t de statege swanen roerloas driëve
ut is un pronkje
mar ut haalt ut bij lange na nyt
bij dy twee kwekkende Haagse dames
dy’t ik praten hoar
- wachtend op lijn 17
richting Statenkwartier -
dat is tňch gyn praten mear?
dŕt is singen!
tňt één fan dy blondearde nuffen
mij blykber in de gaten krijt
en toeblaft: kęk nâh je čguh
selden hew ik mij
su’n boerelul foëld
dęr bij dy tramhalte in ut sentrum fan Den Haag
al was ut nergens foar noadech
besefte ik pas feul later
Dat is tňch...? Ja!! |
| |
