| |
 |
9 ňktober om 16:36 |
| |
Op'e kist
In myn werkkamer hew ik un ouwe kist bij oans út de winkel staan. Of út de winkel, hij ston later bij oans in de keuken. 'Bij oans', dan bedoël ik myn ouderlek hús an de Gysbert Japiksstraat. Aparte herinneringen hew ik an dy kiste. At ik wear us wat útfreten had, dan moest ik fan oans moeke altyd op dy kist fan Niemeijer sitte. Un wrede behandeling foar un jonkje dat al adhd had foardat ut woard nňch útfonnen wurde moest. Ik hew gyn trauma's an dat kistsitten overhouden ňf ut moest al weze dat myn oukear fan fergaderen dęr futkomt. Sú bęst us su weze kanne. At ik ut helemaal te bňnt maakt had wú oans moeke ok nňch wel us un klein stukje oranjekleurege gasslang pakke, dęr't ik dan un paar meppen met kreech. Mar suks kwam gelukkech selden foar. De groatste straf foar mij was at oans moeke begon ' te stúmjen . At oans moeke un dach niks teugen mij sei was ik súver radeloas. Gouden mins anders oans moeke saleger, dy kiste het dan ok un eareplakje in myn kamer!
Fanavend der plat foar, at wij un ekstra jaardachsfeestje fan Frou de Jong hewwe! Want de minsen dy't der fanavend op besoek komme, hewwe der écht wat foar over had!
Buig het boompje als het jong is... |
| |
