| |
 |
13 jannewary om 17:26 |
| |
Familyferhaal over TINGA
Fanmňrren kreech ik un prachtech familyferhaal onder ogen,JANTSJE STRIJKER - REITSMA út Nijefeen mailde ut mij toe. Nyt sumar un familyferhaal, mar un story dy't alles met Sneek te maken het. Om nňch eksakter te wezen un ferhaal over TINGA. Nee, over TIENEGA! Naast ut ferhaal ok twee prachte foto's. Hierbij ferhaal en foto's.
Het verhaal gaat…… Deze keer over de ouders van onze beppe Jantje, Joost Dijkstra en Jeltje Pieters de Vries. Joost is geboren 29 juni 1851 in de gemeente Doniawerstal, w.s. Broek bij Joure. En Jeltje, geboren 16 december 1854 te gem. Wonseradeel. Ze trouwen op een mooie najaarsdag, 30 november in het jaar 1877 en vestigen zich op de boerderij te Broek bij Joure. Het huwelijk wordt gezegend met drie kinderen.
Hun eerste kindje is Jantsje. Zij is de moeder van onze eigen heit Joost. Op 14 september 1878 ziet zij het levenslicht. Twee jaar later is het Marijke, de tweede spruit die op 21 maart 1880 ter wereld komt. Het nakomertje is zoon Fokke van 26 februari 1890.
Hun vroegste kinderjaren brengen ze onbezorgd door op een boerderij in het idyllische plaatsje Broek.
Alde Maie 1889 verhuist de familie met levende have naar een grotere boerderij op “ Tienega ” onder Sneek. Dit buurtschap is, net als Broek, zeer waterrijk. Op het erf staat een prachtige watermolen. Pake Joost krijgt daardoor uitbreiding van zijn werkzaamheden. Hij wordt er molenbaas bij.
Het verhaal begint nu een beetje op Hylke Speerstra’s “ De Oerpolder ” te lijken. Er is n.l. geen verharde weg naar Tienega aangelegd. De bewoners moeten zich een weg banen via de onvermijdelijke hekken en zich maar zien te redden om dwars door modderige landerijen per pedes apostelorem (zegje van heit) in het nabij gelegen Sneek te geraken. Vooral in de herfst- en wintermaanden wanneer de altijd gure oostenwind waait, brengt dit alles veel overlast met zich mee voor.
“ Als de winter niet uitkomt, maar wel uitblijft,dan is het leven der greidboeren op hunne eenzaam gelegen hoeven, bijna ongenaakbaar langs de doorweekte, hier en daar onder water staande kleiwegen en voetpaden, zeker wel wat ééntonig. ” Aldus volksschrijver Waling Dijkstra ‘s “Uit Frieschlands Volksleven.”
Maar nu verder over Jeltje en Joost Dijkstra met hun gezin en hun levende have.De veestapel bestaat uit wel te verstaan 19 koeien. Ze gedijen goed op Tienega, ( “ beste kij ” soe omke Romke wol sizze ). In het daarop volgende jaar heeft Joost veel geluk. Er worden zowaar achttien koekalfjes geboren en één stierkalf. Het is een wonder, alles gaat voorspoedig. Het leven lacht hem en zijn gezin toe.
Dan slaat het noodlot toe. Zijn lieve vrouw Jeltje wordt ernstig ziek. Ze krijgt een langdurig ziekbed.
Midden in de ungetiid (hooioogsttijd) op 29 juni 1896 komt ze te overlijden. Ze is dan nog maar 41 jaar jong. Op de rouwkaart staat:
Door dezen vervullen wij den treurigen plicht, u kennis te geven van het overlijden van onze Echtgenoot en Moeder
JELTJE P. De VRIES,
In den ouderdom van 41 jaar en ruim 6 maanden.
Een langdurig doch hoogst geduldig lijden maakte een einde aan haar voor ons zoo dierbaar leven. Haar vast vertrouwen in haren Heer en Heiland, waardoor haar einde vrede was, lenigt onze diepe smart.
Uw diepbedroefden,
JOOST F. DIJKSTRA
En Kinderen.
Deze slag komt hard aan. Kleine Fokke is dan nog maar net zes jaar. De fleur is eruit nu de spil van het gezin er niet meer is. Maar de beide dochters, Jantsje en Marijke, zijn inmiddels bijna volwassen. Ze hebben tijdens het langdurige ziekbed van hun moeder altijd flink mee aan moeten pakken nu zijn ze een geweldige steun voor vader Joost en hun kleine broertje. Met elkaar proberen ze langzaam de draad op te pakken om weer wat goeds van hun leven te maken. Dan, na twee jaar gloort er weer hoop aan de horizon.
Het vroegere Tienega heeft plaats gemaakt voor de uitbreiding van Sneek, de huidige stadswijk “TINGA”.
 |
| |
