| |
 |
17 jannewary om 17:28 |
| |
Ke-dek-ke-deng
Kiek su nou en dan even lekker lekskoaie op ut openbaar ferfoer mut kanne, seker at der anleiding foar is. En dat was ut in de earste winterperioade in desember seker. Lees de blogjes der nňch mar us op na. An de andere kant is der niks nofleker as met befoarbeld de trein te reizen. Apart is't mar alle kearen at ik wear tussen de railsen riid is der wel wat. Oulopen frijdach op'e heenreis naar Amsterdam ( Sneker mantsje raakt der nyt over útskreven nou...) kwam der in Swolle wel un heel druk trio de trein in. Engelsen dy't om halftwee middachs al un moaie waaier hadden. Ut drytal deed overigens presys wat de kondukteur fan hun froech: sitten gaan in de tussenkoepé ( = eigen spelling ). Echter toen de kondukteur de trein deur ging om te kaartsje-knippen ging één fan de Engselen der futdaleks achteran met un soarte fan Posthoorn dęr't hij un moai poepke op speulde. Fermakelek gesicht. Later kregen twee fan de dry bitsje rúzy met mekaar en was ut fuck dit en fuck dat nyt fan de lucht. Toen de één de ferbale striid wonnen had, begon de andere op un mondharmoanika te speulen. Tussen de riedels deur song hij met un deur drank teisterde stem: pure blues!
Op'e teruchreis kwamen skilderes Doet Boersma en har fryndin Lydia Koning in Utrecht teugenover oans te sitten. Doet fertelde o.a. over har nieuwe projekt. Op 1 april, en dat is beslist gyn flauwe grap, gaat Doet foar dry maanden naar de United States. Naar Kalamazoo in de staat Michigan om dęr as artist in-residence te eksposearen. Wie't der mear over leze wil doët der goëd an even op Doet har site te koekeloeren. Sien mar bij myn deurferwizings. Twee boeiende frouwen om met te praten, dat de reistyd flooch foarbij! |
| |
