|
|
19 jannewary om 17:53 |
|
Steven Hotse is un monsterdichter!
Púre luihyd, dat was ut gister. Flauwekul fanself węrom’t ik nyt even angeve wú wat mij nou su anspreekt in de poëzy fan Steven Hotse Pieter de Jong. Dizze man skrieft fersen dy’t mij dagen deur de kňp spoke. De earste regels fan De Jong syn debútfers befoarbeld:
du bist berne űnder myn fingers en ik koe dy net
Magistraal gewoan! Fandaach in ut Friesch Dagblad ( de kwaliteitskrant fan Fryslaan, seit Wim Walda fan groat Sneek der dan altyd bij... ) un prachtech interview met de maestro, skreven deur Gerbrich van der Meer. Met su’n groat interview doën je de dichter út Burgum recht! Klasse Van der Meer! De thústaal bij Steven de Jong en dy was Hollaans en Liwwarders, mar hij learde ut Frys an op’e Kweekskoal in de Friese hoofdstad. Uteraard speult suks ok met in myn persoanleke bewondering foar de man. Ik ging utselde paadsje, al bin ik nou nyt mear su’n fanatieke Frysskriever. Opfallend an ut interview is, dat foar ut groatste gedeelte over de poëzij gaat, nyt praten wurdt over De Jong syn fersen in ut Liwwarders. Sterkernňch de tweetalege bundel fan Steven de Jong, ‘ Gedichten om’e Aldehou ’ ( Ljochtmoanneboekje nr. 6 útgeven deur de Koperative Utjowerij, 1995 ) wurdt nyt eens fermelden! Dat is dus myn enege kritykpuntsje op dit interview.
De Jong het nyt ses mar seuven bundels skreven: Wankend stomp, Drachten 1965, Missing Link, Bňlsert 1971, Popkes tekene, Liwwarden 1975, De maagd fan Babylon, Bňlsert 1980 ( ferhalen en gedichten ), 20 lytse românsen, Bňlsert 1983, Salto mortale, Bňlsert 1988 en dus Gedichten om’e Aldehou.
Ut earste gedeelte fan dy laaste bundel is poëzy in ut Liwwarders ( ‘ we komme fan Liwwarden, we prate de brou r, we binne de heren fan Frysland ’ ) en dat gedeelte fan ut boekje het as titel ‘stappe in’e stad ’ metkregen. Ik sitear ut earste fers út ut ferhaal fan ouwe Jelle
Ik hč un ouwe man kennen ( ouwe Liwwarders binne skatten fan męnsen Fral ouwe Jelle ) Ouwe Jelle het noch matroas weest op ut skip waar Slauerhoff skipsdokter was. Ouwe Jelle fertelt:
Kwam my daar in Singapoer un froumęns an board! Met un fracht bagaazje…ik sjoude me lam. Maar wat un wyf man! De hele nacht hč’k der fan droomd.
De morgens froech ( der wa noch gyn kyp út’e koai, ik dweilde as un sloege sul ut wandeldek ) komt me dat godlek skepsel op un haar na bij me langs.
Per ongeluk kwam ik met de kop teugen één fan d’r útdagende kuten an. Se ston stil… draaide d’r om… Jezus! Hast dy ogen sien mutten. Se liet d’r nachtkleed, penwaar of hoe hyt su’n ding los..
In 1992 kreech Steven de Jong de Gysbert Japicx-priis. |
|