| |
 |
8 jannewary om 13:06 |
| |
Ik droom. We binne kyndes. We sitte te fissen bij ut Stienen Brugje over de Eenheid. Ut water is brún-swart. Ut wil wel bite. Om'e haverklap haal ik un witfiske fan ut haakje. We fisse met un bamboestňk. Ut witbroad fan Bakker Boers hewwe wij tussen de kursten futhaald en met un bitsje fliber tot un rňn bňltsje draaid. Ut is avens half seuven en te warm om te foetballen op ut plantsoentsje. Dęrom sitte we te fissen. We binne stil, dan wil ut nňch beter bite. Dan komt opeens groënteboer Sippe Hogeboom der an. In'e haan het ie un masine. Gyn groatenéén hoar. Un kleintsje, fan gytizer. Ut is un apperaat węr Hogeboom en syn kyndes de boantsjes in snije. Un snijboantsjemasine. Cees fertelt dat ie soms wel mear as twee uren draaie mut foar syn fader. Hogeboom fraagt ňf ut un bitsje bite wil. Wij sęge niks. Hogeboom krúpt naar de rane fan ut swartbrúne water. Hij dompelt de snijboanemasine un paar kear in de Eenheid en burstelt wat op un ding om. Dan seit ie 'al wear skoan!' Dan klautert ie bij de wal op en gaat naar hús. Hij siet nňch even over ut skouder en roept 'nyt te laat thús komme Cees, ik hew nňch un putsje foar dy!' 'Sssttt...ik hew byt', sist Cees.
Fanmňrren hew ik bij Cees en Albert in de winkel weest. Un lege winkel, want fanavend om fijf uur doën Albert en Cees foar ut laast de winkel in't slňt.
'We kanne aansens alle dagen wel te fissen', seit Albert. Mar Cees hoe't noait mear de snijboanemasine skoan te maken denk ik. Droom ik. |
| |
