| |
 |
9 jannewary om 18:42 |
| |
Ut Snekers leeft! En ik met ut Snekers! Un hele soad aardege reaksy's, ňk in ut Snekers, in ferbaan met ut ontfangen fan de Zilveren Kerstster. Fantastys!
Komme ňk wear allemaal ferhalen los, męnsen dy't mij fertelle over de Hogebooms. Moaie ferhalen over werklek bysondere męnsen. " At ik an Albert H. froech ňf de krektkňchte bloemen ňk geskikt foar bútendeur waren sei ie 'jawel hoar, mar kanst se ňk wel binnen sette'."
En op de klant har fraach 'mut dizze plant un soad water hewwe Albert?' was ut antwoard altyd 'Ja, mar un bitsje kan ňk!' Un opmerking over de lege skappen 'bist útferkocht', wurde pareard met 'nee, nyt inkocht'.
Sukke dialogen binne goud weard, nyt te betalen. Fyn ik teminsten.
Ik kon un mailfryndin ňk nňch skrieve węrom't un broer fan Albert en Cees su'n moaie bijnaam hat. We noemden Minne altyd 'Tippeltsje', omdat ie su fluch as water was. At Tippeltsje dan someravens an ut foetballen was, op ut plantsoëntsje bij ňns foarhús, bungelde syn luiter wel us út de bokse fan syn te groate kňrte broek. Hij draafde su hard dat de kul um út de broek flooch. Geluk dat ut ding an één kant fast sat. Hearehitskes datsoarte fan ferhalen komme hieltyd mear naar boven. Ik hew der gyn 'psych' foar noadech.
|
| |
