| |
 |
11 jannewary om 23:06 |
| |
De smoar in, ut saalfoetballen ferloren met 4-3. Dry kear knoeterhard op'e paal en één kear fol op 'e lat. Mar su mutte der in! Inderdaad, soms sit ut met, soms sit ut teugen.
Fan foetbalmaat Bauke W. kreech ik foar myn Zilveren Kerstster un wel héél aardech kado. Un prachtege poëzy kalender fan Willem van Noesel. 'Lieve Tied', at ut mij nyt mist in ut Sallands. Siet der werkelek fraai út. Héél orizjineel!
Foar de maand jannewary dicht Van Noesel:
Toen ik het oale jaor uutvluchn
Het nieje tegemoed
Dee'k niks as achterummekiekn
En oh, ik wödn niet goed.
Biekaŕŕns was 'k een zoltpilaare,
Net as de vrouw' van Lot.
'n Mččnse mut niet met 't verleedn lččm
Want daoran goa'j kepot.
Suksoarte fan poëzij spreekt mij wel an. Eindege we de dach tňch nňch goëd! |
| |
