| |
 |
22 jannewary om 11:34 |
| |
Fanmňrren om negen uur ston ik al in de rij bij sigareboer Jorna op'e Singel foar twee kaartsjes Heerenveen-Newcastle Utd. Om tien uur hat ik de biljetsjes, fan 20 euro's ut stuk. Un staanplak in fak 27, midden tussen de fanatykste Heerenveensupporters. Su nau en dan mut ik us even út 'e baan springe kanne. Tweede jeugd, moaier is der nyt. Soms.
Ik kreech un aardech mailtsje fan Harm-Jan Dijkstra. Harm-Jan reageart op myn dachboekfragment fan gister. Ik fertel in ut fragment, as sjauvinistise oud-Sneker, nyt dat Theun de Vries um doadongelukkech foëlde in Sneek. Harm-Jan wiist mij op ut folgende stuk over Theun de Vries: "In september 1929 keerde ik naar het noorden des lands terug met een gevoel of ik in ballingschap gestuurd werd" skriëft-ie in "Meesters en vrienden, literaire herinneringen ( BZZTôH 1981) " Hij ferfolgt: "Sneek, het stadje waar ik mijn brood moest verdienen was klein, en de geest - of ongeest- ervan nog kleiner. Klassen- en standennuancering was sinds de achttiende eeuw en de regententijd niet meer veranderd. Behorende tot de laagste en minst betaalde categorie 'hoofd'arbeiders, hoefde ik niet de minste hoop te koesteren ooit te worden toegelaten (als dat mijn hoop en verwachting zijn mocht) tot het milieu van de betere 'hoofdárbeiders: artsen, leraren, juristen."
Ferder skriëft Harm-Jan in de mail: " De Vries ferfeelde sich stierluk in Sneek. Fooral op sundachmiddach. Gelukkich foor hem kreech hij kontakt met de familie Bloem (Jacques en Claartje) dy delstreken was in St. Nyklusga. (Bloem was griffier op ut kantongerecht fan Lemmer en kwam dęr alledagen te laat op ut werk, dit onder ut mom fan 'mar ik gaan ommers ok altyd wat earder wech, dus wat seure su nou.') By Bloem kwam hy in de kunde met mannen as Marsman en Slauerhof.
Marsman en Bloem hewwe De Vries ok un kear in Sneek opsocht: "Een van de daarop volgende dagen zag ik Bloem en Marsman op het Sneker Marktplein uit de bus stappen. (...) Wij slenterden aanvankelijk, omdat er moeilijk iets anders te doen viel, door Sneek: een niet bepaald inspirerende wandeling, waarbij Marsman mij een paar keer verbaasd vroeg hoe ik het in dat nest uithield, wat uiteraard een retorische vraag was, want hij kende net zo goed als ik het begrip harde noodzaak. Toen we de Bloemstraat bereikten, begon Marsman voor het eerst te lachen: 'Kijk Jacques, ze hebben je hier al bij je leven gehuldigd, dat had je van Sneek niet verwacht he?' Het antwoord dat Bloem gaf, is niet voor weergave in druk vatbaar maar het woord 'dorpskloten' kwam er wel in voor."
Bedankt foar dizze infňrmasy Harm-Jan. Terecht datstou an ut end fan dyn mail opmerkst, dat der seker de laaste jaren un soad in Sneek feranderd is. Op welk nummer in de Bloemstraat woande Theun de Vries trouwens?
|
| |
