| |
 |
4 febrewary om 11:39 |
| |
Nau’t ik om in pauslek jargon te bliëven, ‘deur de kritike faze heen bin’, krij ik ňk wear nocht an literatuur. Leze dus. As earste briefleze, elektroanise brieven. E-mails. Louw D. reagearde un weekje leden nňch op un dachboekfragment fan 22 jannewary jongstleden. In dat stukje froech ik mij ou węr’t de skriëver Theun de Vries in Sneek woand hat. L. sneupt op’t ogenblik in de korrespondęnsy tussen De Vries en syn útgever om. L. leest dat Theun de Vries op 1 maart 1935 ferhúsd is fan Kleinzaan 24 naar de Skoalstraat 44. Of de skriever ňk nňch mear adressen in Sneek hat het, weet L. op dit moment nňch nyt.
Ferder skriëft L. dat hij in de brieven nyt un soad over Sneek en Theun de Vries teugen komen is:
“Sa no en dan wat oer boekhannel Van de Pijpekamp, dy't in etalaazje meitsje wol oer Stiefmoeder aarde, kompleet mei auteursfoto, stikken hânskrift en sa ( "Ik zal me hier dan beslist half beest, half god voelen" ) en dat dy 35 eks. fan it boek besteld hat. It skynt dat ek in Snitser banketbakker in etalaazje mei Stiefmoeder-Aarde-taart ynrjochte hat. En sa no en dan wat geprottel op de Leeszaal, dy't net in typemachine hat.”
Welke bakker sú dat weest hewwe? Fast gyn griffermearde bakker! En mar 35 eksemplaren? Un ferrekt klein bitsje.
Waren de Van de Pijpekamps soms griffermeard? Wat ik mij nňch fan boekhannel Van de Pijpekamp herinnere kan, is dat der su'n hearleke ouwerwetse boekelucht hong. En dan dyn prachtege moaie deur! Dy is der gelukkech nňch altyd!
|
| |
