| |
 |
6 jannewary om 12:38 |
| |
Spetterende Jantjes in Teater Sneek
Ut ( fertel-) ferhaal fan De Jantjes is al mear as 90 jaar oud, mar tňch nňch altyd aktueel. Gisteravend was de musical te bewonderen in Teater Sneek, ut wurdde un fantastise happening, un feest fan herkenning.
Ut ferhaal speult um foar ut groat gedeelte af in ut Jordanese kafee fan Tante Piet. Blonde Greet, Toffe Jans, Mooie Leendert & syn frou Doortje en de múzikanten Na Druppel en De Mop komme alle dagen om un slukje te drinken. De Jantjes binne Dries, Manus en Toon dy’t deur intriges, ferloaren liefdes en misferstannen beslúte om Amsterdam te ferlaten. Se tekene bij de Koaningkleke Marine en sette af naar Nederlaans-Indië. Na ses jaar komme se teruch in Mokum.
Dat is ultrakňrt ut ferhaal, mar foar mij is de roaie draad de liefde foar minsen, de emoasy’s dy’t universeel binne. Amsterdam en seker de Jordaan an ut begin fan de foarege eeuw is un dorp, niks mear en niks minder. Dat is ok de herkenning foar Snekers en Súdwesthoekers, want ňf ut nou ut kafee fan Tante Piet is ňf de Ierse Pub fan Jan van Omme, ut doët der nyt toe, minsen hewwe allemaal hun eigenaardegheden en soares. De taal is un prachtech instrúment om dy emoasy’s te fentilearen, at dat nou in ut Jordanees is ňf in ut Snekers, dialekt is de spiegel fan de siel.
Gyn wonder dat aktrise Willeke Alberti ut over un thúskomgefoël het wanneart sij de rol fan Na Druppel speult. Dan is ut nyt mear speulen, dan is dat ut fertolken fan ut leven self.
De ferskes, echte oerhollaanse klassiekers, binne tekstueel juweeltsjes: ‘ Je ligt in je etuitjevoor je het weet ’ ňf ‘als jeen roggebroodkind bent, zul je je nooit verslikken in kaviaar ’ !
Eigenlek sú un dergeleke musical ferplichte kost weze mutte foar un inburgeringskursus en nyt allienech foar allochtoanen mar ok foar autochtoanen! Ut is un stukje onferfalste Nederlaanse geskiedenis. Wat sat der gisteravend un tempo in dizze musical, wat flitst en flatst ut allemaal over ut poadium.
Wat komme hier de dekňrstukken op un fantastise manier naar foaren. En dan ut gelúd, ik kan nis anders sęge dat de akoestyk hast perfekt is. Gisteravend sat ik op rij twee, bij eardere foarstellen sat ik midden in de saal, mar ut bliëft genieten. Ik ferbaasde mij der over dat na de foarstelling inenen de ňrkestleden fanachter de koulissen kwamen. Ik fon de múzyk al akelech moai, sudat ik docht dat is wel un hele moaie ňrkestband…
Na gisteravend is overdúdelek dat Sneek alle groate produksy’s an kan in ut teater. Gisteravend was der un opfallend ouwer públyk anwezech dy’t ongetwifeld un soarte fan sentimental journey maakt hewwe, mar ut is beslist nyt su dat jonger públyk dizze musical nyt waardeare sal. Su krije in april de kaans, want dan komme De Jantjes opnieuw naar Teater Sneek. Un dikke fette anrader!
Foto's: Jan Douwe Gorter |
| |
