| |
 |
14 september om 11:38 |
| |
Ada Stel
We hadden nňch noait earder met mekaar kennis maakt, Ada Stel en ik. Ik kon har wel as beeldend kunstenaar en met name fan har ‘ Geleende gezichten/Borrowed Faces ’.
Op 27 april jl. opende Guus Luijters de eksposisy met bovennoemde titel in Galerie Ada Stel in Workum. Op dizze tentoanstelling wurde 102 pňrtretten toand. Skilderij-pňrtretten fan kyndes dy’t fanút Kamp Westerbork naar de fernietegingskampen in Oast-Europa transpňrteard binne om ferfňlgens fermoard te wurden. In un indrukwekkend boek binne de foto's fan de pňrtretten afdrukt, met poëzy fan Ada har man Koos Stel.
We hewwe gistermiddach even met mekaar praten over dit bij strňt gripend projekt. Ut wurdde eigenlek un gesprek sonder al tefeul woarden, ut lukte simpelwech nyt in dizze ambiaans fan fleurechheid om over dizze grúweldaden te praten. Wel maakten we mekaar dúdelek dat der overeenkomsten binne tussen wat Ada & Koos siën late over de holocaust en wat Paul van Goor en ik foarech jaar siën lieten in spoaren fan Joadse Snekers.
Dat der fňlgend jaar un bundel met Paul syn foto’s en myn fersen over deselde tematyk węr’t Ada har boek over gaat útkomme sal is seker.
Ik fon ut un bysondere ontmoeting, omdat ik ut gefoël had dat Ada en ik mekaar al jaren konnen. Nyt om'e nocht skreef Ada as opdracht an mij in har boek: ' In verbondenheid...' Ik bin der wel fan overtúgd dat dit gesprek fan gister op de frUITMARKT un ferfňlch krije sal. Dęr was dizze frUITMARKT ok útermate geskikt foar: kontakten lęge met andere kultuurfrynden- en fryndinnen.
Foar mear info over Ada Stel en dit projekt ferwies ik hier graach naar de site: Geleendegezichten.nl
|
| |
