| |
 |
17 september om 17:41 |
| |
En MAANDFERBAND...
Loop ik fanmiddach twee frouwen teug ut lief met myn ansichtkaarten in de haan. Un skoanmoeke met har skoandňchter hoar ik later. We rake an de praat over teksten en poëzy & su. Skoanmoeke komt in earste instaansy frij degelek om nyt te sęgen wat griffemeard op mij over.
Ut witte bloeske met knoopkes tňt boven an dicht, niks mis met, mar tňch. Un tipys gefaltsje fan foaroardeel fan myn kant. Skoanmoeke leest de teksten fan de kaarten lúdop foar en geeft har goëdkeuring. Se praat omberisplek Snekers. Dan krijt se de moaie kaart met de klassieker ' Wat kan't skele, at je haar mar goëd sit! ' in hannen.
De 60+ lady siët mij recht in de ogen an en seit dan sonder blikken ňf blozen, en ik sitear " Je hewwe wat fergeten! " 'Oh ja?' " At je nou wear su'n kaart make, dan mutte je skriëve 'Wat kan't skele, at je haar mar goëd sit! En...je maandferband!"
Ik lęch in un deuk en de skoandňchter seit teugen har moeke allienech mar ' su kan y wel wear ma, we gaan ferder! ' |
| |
