| |
 |
27 september om 12:20 |
| |
Sjoernalisten & de 4de macht
“ Sjoernalisten binne de eagen en earen foar safolle oaren. Hja witte safolle mear en ha de posysje om fragen te stellen, wat safolle oaren net doare of kinne. Dęrmei komme saken oan it ljocht dy’t oars űnder it kleed bliuwe soene. Dat is mei reden dat sjoernalisten de posysje ha fan de fjirde macht fan de demokrasy.”
Bovenstaande beweart Bert de Jong, oud-adjunkt-hoofdredakteur fan de LC en tňt júny fan dit jaar foarsitter fan de Nederlandse Vereniging van Journalisten in de Moanne, algemien-kultureel opinyblęd.
Ut is un interessante stelling en ut sú su weze mutte. De praktyk is echter wel un bitsje anders. Ik ken tefeul sjoernalisten dy’t momenteel moëd binne, dy’t bezech binne met (h)un struggle for live.
In ut gefal fan de LC kan ik mij dat ok wel un bitsje indenke. In 2000 hat de LC nňch 111.000 faste abonnees. Op dit moment binne dat der nňch su’n 60.000. En ik weet wel seker dat ut antal nňch ferder dale sal. Gyn wonder dat sommege sjoernalisten ut allemaal wel love en nyt mear achter ut nieuws an gaan. Trekke an un doad peard is onnoazel werk.
Ondertussen kanne un soad bestuurders, politisi en managers hun gang mar gaan met praktiken dy’t ut dachlicht nyt ferdrage kanne. Om ferfňlgens alles wat ok mar un bitsje belastend is te ontkennen, su as un skoaljonge met de hofkesongen appels in de haan en mar roepe ‘ ik hew ut nyt deen, ik hew ut nyt deen ’.
Krekt su lúd en faak dat je ut self love. Wat dan overbliëft binne de boadskappers met hun instuurde brieven. Ut is al heel wat at dy briëven nňch plaatst wurde.
Gelukkech ( ? ) is der dan de social media nňch…
|
| |
