| |
 |
14 ňktober om 16:46 |
| |
Letters & Su
Al mear as un halve eeuw hew ik wat met letters. Alice Booij, goeie bekende en Sneekolooch, het dat ok. Teminsten su skreef der laast over op har Facebookpagina. Solitęre letters triggerden har. Ik herken der un soad in, dy fasinasy foar letters. Fanmiddach sneupte ik in ouwe skoalskriften om en fon un ' Schrijfcahier ' met myn earst skreven letters. Kostber besit.
In de loop fan de jaren súden der dúzenden en nňch us dúzenden letters fan mij fňlge. At der mar un paar letters in de goeie fňlchňrde staan, in moaie sinnen en in dat ene ultieme fers, dan bin ik un tefreden man.
Ut ultieme fers hew ik nňch nyt skreven, mar ik bliëf oefenen omdat juf Van der Werf froeger al teugen mij sei ' ga zo door..! '
Dat fon ik beter as su'n lullech sifer. Un 7. Ik hou nyt fan sifers, want sifers binne koud & naken! Drukke niks út, nou ja at je der met speule miskyn. Ik gaf as skoalmeester een fan de jonges fan Rienstra oait us un twaalf op un werkstuk. Hij weet ut nňch as de dach fan gister! Kiek dat fyn ik dan wel wear moai.
Rappňrtsifers had/hew ik noait wat met. Un learling dy't un 10 en un 4 haalt op un proefwerk en ferfňlgens op syn rappňrt ut sifer 7 staan siët. Dy houwe je foar de gek. Want ut kyn het un 10 en un 4 haald en nyt un 7...!
UPDATE
Myn earste letters skreef ik met un kroantsjepen. Ok dy hew ik nňch altyd. Ut onderste gedeelte was swart, ut bovenste stukje road. Ik sat faak op myn pen te sabbelen, fandęr dat ut hout deur de ferf heen komt. Ik was nyt allienech un driftech jonkje, mar ok un dromer. Dat laaste nňch altyd, mar gyneen het ut blykber in de gaten. Nou ja, myn haptonoom dan...
UPDATE 2
Esther ( ' Esje ' ) IJssels un buurmeiske, reagearde fia Facebook op dit blog. Esje skriëft dat sij op hun skoal ( Gysbert Japiksskoal ? ) un kleurd stempeltsje fan juf Knossen kregen at se un leske goëd deen hadden. Naast sifers kregen wij dy stempeltsjes ok op de Eben Haëzer. At je dan tien fan dy kleine stempeltsjes hadden, fňlgde un plaatsje. Heel faak met un afbeelding fan un bibelse foarstelling. In myn rekenskrift kwam ik dat nňch teugen, David met syn harp bij koaning Saul. Dy laaste had faak un min sin. Mar da's wear un andere ferhaal. Krekt as wij de kyndes fan de Gysbert Japiksskoal útskolden foar Openbaren Klapsigaren!
UPDATE 3
Kreech mail fan Eeltsje Bil, mocht um wel plaatse. Foto út O.N.S. Júbileumboek ' Als de weektaak is volbracht...fragmenten uit 75 jaar geschiedenis van de c.v.v. Oranje Nassau Sneek ': family Bil in de fyfteger jaren.
Goeie Henk,
De ene meester gaat beter met de sifers om dan de ander. Dien ferhael doet mij even denke an ut feit dat wy fan Bilkerts Sneekers wurren binne in 1952.
Broer Lieuwe, dy wel bekend, kwam bij meester Nauta (grote Wiebe) in e klas op e Wilhelmina Skoal.
Was behoorlijk wenne foar Lieuwe en dat deed blieken út het eerste rapport wat hy met kreeg fan skoal.
Hy had der namelik vier vraagtekens op staan. Moet je maar even aan je vader laten zien aldus Nauta, en dat deed Lieuwe met de fraag aan fader: " Heit wat betekene die vraagtekens? "
Wer op de Ouwe Bil sei: Dan weet meester niet wat hy dy geve mut een tien of een elf!!
Die boadskap het Lieuwe overbracht an Nauta en die was so kwaad dat hij ons fader direct opbelde. Het leek nergens op dat een vader dergelijke antwoorden aan zijn kind gaf, werop fader antwoordde: "Nauta jou mutte su mar denke, de domste boeren hewwe de dikste earappels.
Die twaalf fan dy an één van de Rienstra jongens fien ik ok subliem, zelf hew ik nog een dertien op mien rapport van de Rehoboth Mulo staan voor verzuim, weronder een week achter de kieviten an in ut foorjaar sonder dat de ouwelui en meester Atema (Sjoerd Sik) ut op dat moment wisten.
Groeten fanút De Jouwer,
Eeltsje Bil
|
| |
