| |
 |
3 júly om 15:37 |
| |
foar oans Piety
Fertrek fan dochter
Se moest inderdaad fut, ik hew ut siën
an har gesicht dat langsem feranderde
fan dy fan kyn in dy fan fryndin
fan dy fan froeger in dy fan nau
En foëld en rúkt at se mij túte,
un húd en un haar dy’t nyt mear foar mij
bedoëld was, krekt su as froeger,
toen we de tiid nňch hadden.
Der was in oans hús un weareld fan ferlangen,
geluk, pine en ferdryt groeid, in har
kamerke dęr’t se fersamelde wat se met
nimme sú, har herinnerings.
Nau’t se fut is, kiek ik út ut slaapkamersraam en siën
krekt datselde útsicht, eksakt dy
selde weareld fan twintech jaar werom,
toen ik hier woanen kwam.
( frij naar Rutger Kopland )
|
| |
