| |
 |
1 april om 09:46 |
| |
Bert Visscher is een druktemaker van de buitencategorie
Een bizarre druktemaker van het zuiverste water, ik weet werkelijk niet wat ik na een avondje Bert Visscher voor zinnigs moet schrijven over zijn theatervoorstelling ‘Zelden zoiets gezien’. Dat laatste misschien wel. En dan verander ik 'zelden' in het woord 'nooit'.
Klere zeg, wat een idiote voorstelling in een afgeladen Theater Sneek. Laat ik meteen maar even met de spreekwoordelijke deur in huis vallen, het was mijn eerste keer ( en zeker niet mijn laatste! ) dat ik een liveoptreden van Bert Visscher zag. Zelfs op TV had ik Visscher nog nooit langer dan vijf minuten gezien. Ja, er bestaan echt zulke mensen, ook in Sneek.
Voor 15 man in De Spil
Theater Sneek is drie avonden stijf uitverkocht voor Bert Visscher. Een van de bezoekers vertelde mij gisteravond na afloop van de voorstelling dat hij Bert Visscher zo’n 25 jaar gelden voor het eerst had zien optreden. Waar? ‘In Sneek, in Wijkcentrum De Spil. Er zaten niet meer dan 15 mensen bij dat optreden. Maar wij waren er bij! Nu heb je mazzel dat een kaartje kon bemachtigen!’
Wat is er in die afgelopen jaren gebeurd met Bert Visscher? Wat is er met het Nederlandse theaterpubliek gebeurd. Of met beiden? Een ding is duidelijk,deze man heeft zich in de afgelopen jaren niet gespaard, en heeft daardoor misschien wel zoveel rente gekregen van het publiek.
Ik zat gisteravond letterlijk midden in de zaal en werd omgeven door mensen die werkelijk constant in een deuk lagen om de grappen en grollen van Bert Visscher. Sterker nog er was er eentje bij, een rij voor mij, die pardoes naast zijn pluchen klapstoeltje ging zitten. Hilariteit alom! Het was complete chaos. Zelden ben ik zo blij met een pauze geweest, even op adem komen. En na afloop van de voorstelling was ik bekaf van wat ik gezien en gehoord had.
Humoristische Kalashnikov
De humor van Bert Visscher lijkt ogenschijnlijk zo plat als een pannenkoek, of heb ik iets gemist? Een avond ongecompliceerd lachen, brullen en gieren. De typetjes die Bert Visscher speelt werken op de lachspieren, of het nu een begrafenisondernemer is of een dikke stewardess. Het is allemaal even hilarisch wat hij doet. De man heeft een duizelingwekkend tempo, moet volgens mij na afloop aan de zuurstof. Hij draaft werkelijk van het podium door de zaal, gunt het publiek geen moment rust. Hij is een lopende humoristische Kalashnikov, die een spervuur van grappen op zijn publiek afschiet.
Slecht geslapen
Wat ik er nu van vond? Van sommige dingen moet je niets vinden, moet je gewoon over je komen laten, zonder oordeel. Een ding wil ik nog kwijt. Ik heb zeer onrustig geslapen vannacht. Ik heb een vaag vermoeden waardoor dat kwam! |
| |
