| |
 |
5 desember om 17:51 |
| |
De gouden jaren van voetbalicoon Rinus Israel
Ruim voor de verschijningsdatum, rond 19 maart volgend jaar, komt er al een persbericht dat Sneker Harry Walstra opnieuw een voetbalboek heeft geschreven. Deze keer een biografie in woord en beeld over Rinus Israel. Al vast even een mooie anekdote uit het boek:
"Eind jaren zestig speelt Go Ahead tegen Feyenoord. Na een halfhoge voorzet wil de kleine Jantje Veenstra de bal inkoppen. Maar verdediger Laseroms raakt de bal plus het hoofd van de ongelukkige Veenstra. Deze is een paar tanden kwijt. Israel probeert Veenstra op te monteren: ‘kom op Jantje, effe de tanden op mekaar!"
Een biografie in woord en beeld over het voetbal- en privéleven van clubicoon Rinus Israel. Als Feyenoord-aanvoerder nam IJzeren Rinus op 6 mei 1970 als eerste Nederlander de Europa Cup I in ontvangst. Dit boek schetst een eerlijk beeld over zijn grote successen en moeilijke momenten in binnen-en buitenland als voetballer én als trainer.
Israel, volgens velen de beste verdediger ooit, kreeg als bijnaam IJzeren Rinus vanwege zijn bikkelharde veldslagen, vonkende tackles en meedogenloos ingrijpen. Maar hij is ook een man, die moeiteloos zelfbewustzijn combineert met bescheidenheid. Kreeg Israel de ene dag in Rotterdam met zijn elftal een indrukwekkende ontvangst, een dag later opende hij om precies 8.30 uur zijn sigarenzaak.
Rinus Israel is recht door zee, wars van borstklopperij en snoeverij. Dat maakt hem volgens auteur Harry Walstra mede tot een groot kampioen.
Het boek verhaalt onder andere over zijn jeugd in Amsterdam-Noord, zijn beginjaren en eerste successen bij het Amsterdamse DWS, zijn belangrijke bijdrage aan het Nederlands elftal, zijn vriendschappen in de voetbal. En over het feit dat hij als Amsterdammer mateloos gerespecteerd werd bij Feyenoord.
Rinus Israel (Amsterdam Noord, 1942) is in de tweede helft van de jaren zestig en de eerste helft van de jaren zeventig het boegbeeld van deze Rotterdamse club. Samen met Theo De Tank Laseroms vormt Israel een meedogenloos verdedigingscentrum. Volgens de legendarische trainer Ernst Happel was Israel in die tijd de beste libero ter wereld. Goede tijden, maar ook slechte tijden in het Feyenoord-shirt komen voorbij.
Na twee zware knieblessures maakt Israel op 32-jarige leeftijd in 1974 bij Excelsior een doorstart. Een jaar later wordt de veteraan uitverkozen tot Voetballer van het jaar. Er volgt een mooie transfer naar PEC Zwolle. Met de Zwollenaren wordt Israel in 1978 kampioen van de Eerste Divisie en keert hij terug in de eredivisie. Daar is de onverwoestbare verdediger nog actief tot zijn 40ste (!).
Kenmerkend voor Israels voetbalkwaliteiten zijn volgens Walstra zijn timing in grond- en luchtduels. Imponerend was zijn positie kiezen en het mentaal en voetbaltechnisch leiding geven aan de defensie. Zijn accurate passing had de techniek van het op de juiste plek raken van de bal. Snelheid en zuiverheid. Maar bovenal had hij de onverbiddelijke wilsovertuiging om te winnen, elk persoonlijk duel met de aanvaller, elke wedstrijd waar dan ook.
Ook Israels trainersavonturen in binnen- en buitenland worden in deze biografie uitgebreid beschreven. Hij was trainer in Thessaloniki, Boekarest, Den Bosch en Afrika. Toch zit hij het liefst thuis in Amsterdam. Als trainer blijkt Marinus David Israel eveneens van IJzer te zijn. Pas op zeventigjarige leeftijd gooit hij zijn trainersplunje voor de laatste keer in de wasmand. Hij is tegenwoordig nog regelmatig te horen als voetbalcommentator.
Harry Walstra (1965) groeide op met het spel van de voetbaliconen uit de jaren ’70 en ’80. Als groot voetballiefhebber schreef hij o.a. voor Elf, Voetbal Magazine en Half3. Eerder publiceerde hij Nederlandse voetbalhistorie, de jaren 70 en Vedette aan de zijlijn. Hij ontmoette Rinus Israel een paar jaar geleden.
Technische gegevens IJzeren Rinus:
Formaat:16 x 24 cm
Omvang: ca. 288 pagina’s,
Uitvoering:paperback met fotokatern
ISBN:97890 8975 0280
Prijs:€ 19,95
|
| |
