| |
 |
1 mei om 10:11 |
| |
Een nieuwe lente en een nieuw geluid:
Ik wil dat dit lied klinkt als gefluit,
Dat ik vaak hoorde voor een zomernacht,
In een oud stadje, langs de watergracht
Gyn gekke opening fan de maand mei, docht ik. Ut binne de earste regels fan Herman Gorter syn beroemde fers De Mei.
Klaas Bruinsma het dizze parel fan de Nederlaanse literatuur in 1998 overbrocht in ut Frys. Hij doët dat su:
In nije maaie dy't in nij lűd bringt!
Ik wol, dat dit liet as it floitsjen klinkt
dat ik faak heard ha op in maaitydsjűn
bylâns de gręft, dy't troch 't âld doarpke rűn.
Opfallend is dat Klaas Bruinsma kiëst foar 'doarpke ' in syn fertaling. Sú Gorter nyt weten hewwe dat Balk, want dat is de lokasy, un dorp was? Fast wel. Mar ik fyn de fertaling fan Bruinsma anders goëd genoech.
Ik bin self op dit moment bezech met ut fertalen fan un fers fan Willem Wilmink. Fan ut Hollaans in ut Snekers. Is ferrekte lastech, want un fers fan un ander ferkrachte is in myn ogen un doadsonde. Ik publisear dat fers hier dan ok nyt earder as ik der self tefreden over bin. Węrom't ik ut doën? Ik wil sien hoe poëtys ut Snekers is. Het niks met dialektpropaganda ňf su te maken.
Wat der fandaach ferder nňch op ut programma staat? Myn werkkamer ferder inrichte, resęnsy skriëve, interview met Jack Kooistra foarbereide, earpels skille, rekeningen skriëve en sneeuwfege. Ehhh, nou ja gewoan lekker ompiële
1 mei foar de deur |
| |
