| |
 |
1 augustus om 18:59 |
| |
De PC wurdt un tradisy
Nee, de PC is foar dúzenden minsen al un tradisy, laat dęr gyn misferstaan over bestaan. Allienech foar mij en myn maten begint ut un tradisy te wurden, nou’t we gister foar de derde achtereen fňlgende kear bij ut gesellegste spňrtevenement fan de weareld weest hewwe. Ok diskear wear met groate dank an Wigle Sinnema!
At je twee kear ergens naar toe weest hewwe is der úteraard nňch gyn sprake fan un tradisy, mar bij un derde kear begint ut der un bitsje ( un ferrekt klein bitsje!) op te lieken. Dan komme je al lui teugen dy’t sęge ‘moai dat jum der al wear binne’. Mar ut overgroate deel fan de faste besoekers siën oans nňch an met un blik ‘wat mutte dy hier?’
Waren de earste twee kear dat wij op ut Sjűkelaan waren nňch bysňnder om ut kaatste, beide finales waren ommers fan un heel hooch nivo, gister was in dy sin memorabel omdat de wedstryd anderhalfuur stilleid het fanwege de te ferwachten onwearsbui dy’t úteindelek nyt kwam. Mar wel un soad maaiem, dat dan wel!
Wat wel wear gelyk was an de earste twee kearen dat we de PC besochten is dat sfearke in de trein fan Sneek naar Franeker. Al dy minsen dy’t ferwachtingsfol naar de ouwe akademystad toe gaan. Trouwens ut plak het gewoan wat, laat ik ut mar allúre noeme. Over sfear praten, at je dan bij de arena ankomme, na earst wear koffy met eardbeigebak konsumeard te hewwe, falt ut op hoe ontspannen dy sfear is. Niks gyn opfokte toestannen, nee gewoan aardege befeilegers dy’t fatsoënlek frage om de Poiesz-parapluus nyt met naar binnen te nimmen. Wille se gewoan nyt hewwe.
Nou, klaar, niet moeilek over doën. Inlevere en der bij sęge dat wannear’t de pluus ferkocht wurde foar 25 euro ut stuk, dat suks gyn probleem is.
En dan ut soeken naar de tribúneplakken, un feestje op sich omdat der tich lui binne węr’t even met praat wurde mut. Kňrtom je foële je dęr welkom. Prachtech!
Tussen de ferskillende omlopen deur naar búten, bierke drinke en nňch un bierke drinke. Swetse en sweare ( oh ja, ik weet myn plak) en f’ral un soad lache. Dan ete in de Voorhof en omdat de wedstriden toen stilleid wurdden, wat langer sitte. Een en al gesellechheid met folkomen onbekende minsen út heel ut laan.
Dat ut su un ‘latertje’ wurdde was helemaal gyn probleem. Alles metmake, fan begin…Nee, bliksem dat liech ik. Foar ut derde jaar op rij hewwe we de opening nyt met maakt. Kiek en tňt su lang bin je gyn échte PC-besoeker. Dat mut seker anders!
Opfallend dizze jaargang?
Onderwech met un goep andere Snekers hore hoe’t sij in Franeker kommen binne. ‘We dochten dat ut parkearen in Franeker wel problematys weze sú. Dęrom besloaten om met de auto te gaan en dy in Dronryp parkeare. ‘Jum mutte richting Franeker, dan siën jum Dronryp fanself’. At se dy raad opfňlge staan se op un gegeven moment foar de dichte spoarbomen te wachte. Seit een fan de Snekes, ferrek we binne al in Faneker…” Kiek dan lęch ik al in un deuk. Dy domme Sneker stoepeskiters tňch!
Ferder opfallend? Krij ik op un gegeven moment un teloantsje fan myn dňchter ‘ňf ut wear gesellech is?’ Ja, hoe su? Nou dan moest ik mar even un nummer belle, want dy had myn beurs al in de búze deen! Was ik ferloaren…Toen ik de beurs ophaalde seiden dy alderaardegste earleke minsen . “Ja, dyn dochter sei al ‘is wer safier’! Hahaha, moai nou?!
En su kan’k wel deurgaan met allemaal gekke ferhaaltsjes fan su’n dach. Ut is simpelwech un únuke belevenis!
De teruchreis was rusteger as foarech jaar. Un bekenteniske? We hadden finaal de piip derút. Dat mut fňlgend jaar ok anders! Fňlgende week mach ik as kaats-dummy de Rotary fan Franeker toespreke. Ik foldoën graach an dat fersoek, want ok foar PC broekjes is der al su’n soad dat opfallend is, dat ut bęst us su weze kon dat de kale kak ( ňf is dat un dommech foaroardeel fan mij over de Rotary?) fan Franeker nyt eens mear in de gaten het hoe bysňnder de PC is!
|
| |
