| |
 |
26 september om 08:32 |
| |
Omrop Fryslân Kollum
De geur fan kajapoëtoaly fermengd met manneswit
Eén fan’e moaiste gelúden dy’t ik ken en dy’t mij as múzyk in ’e oren klinke is ut gelúd fan foetbalskoënproppen in un kleedkamer. De geur fan kajapoëtoaly fermengd met manneswit. Ut geeft mij un enòrme stoat adrenaline dy’t der foar soarge dat ut gelukshormoan endorfine met groate golven bij mij naar binnen stroomt.
Wat is ut tòch wat mij besiëlt om as 65+ met te doën in un 45 plus 7x7 foetbalteam? Gaat ut nòch wel om ut foetballen? Of binne ut júst de dingen der om heen, dus de gelúden en de geuren. Binne ut de ferhalen, de anekdoates foar en na de wedstriden in un súpergesellege foetbalkantine, met bier en bitterballen dy’t hieltyd belangriker foar mij binne? Ut swetse en sweare miskyn?
Want hoe ouwer at je wurde, hoe moaier de ferhalen, wêrbij’t de herinnerings inkleurd wurde met je eigen fantasy. Hoe’t ik as simpele rechtsbúten, dy’t de feters fan myn O.N.S.-idoalen Red Feenstra en Klaas de Jong nòch nyt eens strikke mocht, metspeulde in ut Bakkers XI-tal fan Sneek. Bedriëve-kompetisy begin seuventeger jaren fan’e foarege eeuw.
Ik siën mij dêr op un deur-de-weekse-donderdachavend nòch sitten in een fan de kleedkamers fan wat toen nòch gewoan nôch ut Spòrtpark an’e Liwwarderwech hite. Ik was un jonkje fan un jaar òf 16/17, kon nòch gyn dúk in un pakje Bakker Boers Butter skoppe omdat Jacky Reen ut út de dypfrys haald had. Ja, dyselde Jacky dy’t de Elfstedentòcht fan ’63 útride òf was ut de gewoanste saak fan’e weareld weest.
Anfoerder Leo ‘Knak’ Poiesz, dy’t ut hoogste woard had foar de wedstryd. Tidens ut omkleden froech Leo an ’e temide Rommy Zoethout, un LSC-ikoan, òf hij syn sòk even hewwe mocht. Ferfòlgens met de skear út de EHBO-doas ut bovenste stukje fan Rommy syn foetbalsok ouknipte. De sok teruchgaf en de self kreëarde anfoerdersbaan om syn arm strúpte, sonder te ferblikken òf te ferbloazen. Hoe hilarys ok, ik durfde der nyt om te lachen.
Dat shirt fan ut Sneker Bakkerselftal mocht ik om ‘e frêle jongesskouders drage. Heel bysonder allemaal omdat ut deselde tinten had as ut blau-roaie shirt fan FC Barcelona. Op ut fytske naar hús maakte ik mij self dronken fan geluk wies dat ik dy avens bij Barcelona speuld had.
Oulopen weekend ging de foetbalkompetisy wear los en ik was één fan dy 1,2 miljoën KNVB-leden dy’t nòch aktyf metdoën. Dat kan omdat der landelek 400.000 frijwillegers foetballen mogelek make.
Foar dy frijwillegers. Dy’t nyt te pas en te onpas roepe dat se frijwillegers binne, skreef ik de fòlgende 4-regel dat un onopfallend plakje het op de O.N.S.-tribúne in Sneek:
frijwillegers
onbetaalber en onferplicht
fan onskatbere waarde
ut werk van frijwillegers
gebeurt in stilte en út ut sicht
|
| |
