|
|
24 desember om 17:11 |
|
Digitale de Moanne
Tuurlek, ik bin un ouwe sak ( an ut wurden) mar dat is nyt de reden węrom’t ik mar un bitsje met digitale tydskriften en kranten hew.
Fanmňrren kreech ik un groate enveloppe ňftewel un slúf fan Amarins Geveke, hoofdredakteur fan de Moanne. De brief fan Amarins begint nňch heel aardech, ik wurd bedankt foar de steun ( stipe is it Fryske wurd ) as trouwe lezer.
En as dank in deur Monique Vogelsang ontwurpen kaart dy’t tegelyk un bouplaatsje is. Węr’t ik un houder foar un waksinelichtje fan make kan. Niks mis met en ik fyn Monique Vogelsang un fantastise fňrmgever. Un lichtpuntsje in dústere dagen.
En dan komt de stap foarút: ‘de Moanne fan desimber ferstjoere wy digitaal…’ Dęr fersille de menings over. Ik fyn dat dus nyt un stap foarút, ik fyn armoëde!
Dat klopt ok wel, want even later lees ik in’e briëf fan Amarins: “Earlik sein is ite k in stap dy’t finansjeel needsaaklik is. It meitsjen en ferstjoeren fan ús papieren edysjes is de lęste jierren hieltyd djoerder wurden, wylst de fanansjele middels dy’t wy beskikber hawwe gelyk bleaun binne.”
Ut papieren/analoge de Moanne kan dus nyt mear út en ik begryp Geveke cs dan ok wel, de tearing naar de nearing sette. Mar dęrom fyn ik ut ferrekte spitech dat ik de Moanne nňch mar 4 kear in’t jaar in un papieren fersy bij mij op’e kokosmat lęge sal.
Nee, ik sal myn abonnement nyt opsęge, ik bliëf dy striders in ’e Frysk literęre en kulturele lettertún stypjen, mar ik sal de geur fan drukinkt misse. Alle kearen wear at de digitale de Moanne ferskine sa. Ik hew nňch skriëven leard met un kroantsjepen. Inderdaad ik bin un ouwe sak, mar gaan noadgedwongen met in ’e tiid. Ik wil gyn ouwe seur wurde!
Dizze oud-redakteur en met oprichter fan’e Moanne bliëft jum steunen Amarins. Foar dij en de redaksy: Alle goëds en licht toewęnst foar 2025!
|
|