| |
 |
5 júny om 13:05 |
| |
Ut skynt dat ider męns droomt. Ik maak op dy regel in alle gefallen gyn útsondering. Ik bin un dromer. Nachts wel te ferstaan. Ik hew ok noait problemen om de folgende mňrrens dy dromen te fertellen. Sterker nňch ik hew ut wel us in my omgaan laten en skriëf al dy dromen op. Oulopen nacht was ut wear us raak: "Ik sit op myn kamer en siën út over ut groëne laan. In de ferte D'Uylenburg, rekreasyplak, fan de Jorritsma's. Un bitsje dichterbij ut útsicht op un miltfuerboske. Wilde polder-wolke-luchten met aparte figuren. Dan lope der opeens twee dorpskyndes achter un blauwe kynderwagen út de jaren fyftech foarbij. Se duwe de wagen nyt, mar se trekke ut blauwe gefal op fier wielen achter hun an. Opeens staat der un baby rechtoverend, ferliest ut evenwicht en klapt op de swarte klinkers fan de fentdyk. Ik flieg naar búten en pak ut kyntsje op. Ut draait núver met de ogen en ik weet nyt goëd wat ik doën mut. Lęch de baby mar wear in de kynderwagen. Dan siën ik tot myn groate skrik dat der nňch twee poppen in de wagen lęge. Dy rollebolle over mekaar heen. Op ut moment dat ik de kyndes út de wagen hale wil, nimme se de gedaantes fan reusachtege kikkers an. Se springe út de wagen en stuite tot an de daksgoaten toe. Bij Rinze en Lineke."
Dan is de droom út.
Bizar of nyt dan?! |
| |
