| |
 |
18 júny om 21:32 |
| |
Ik bin un foetbaldsjunk! Allienech de openingswedstryd fan dit EK hew ik nyt siën ( want toen moest ik self foetballe), mar fan alle andere wedstriden hew ik nňch gyn minút mist. En ik skaam my der ok nyt foar omdat hier del te skriëven. Sterker nňch ik doën dat in de rust fan Sweden-Italië. Ik skrik der ok nyt foar teruch om 'Barend & Van Dorp' op fideo op te nimmen en dęr de fňlgende dach tussen de bedrieven deur na te kiken. Nee, ik bin helemaal foetbalgek. Ut is nyt allienech ut foetbal, mar alles wat der omheen sit. At ik fanavend dy moaie Italiaanse mňkkels dęr op de tribune in Portugal ut fňlksliet metsingen hoar, dan hew ik ut pikefel op 'e arms.
At ik dy Dick Advocaat ( bist foar mij un topper, omdatst dy self bliëfst, sů nukkech en stronteigenwys, dat wel) tekear hoar gaan teugen de sjoernalisten lęch ik in un deuk. Mar ut moaiste tot nau an toe fon ik fan al dy raneferskynsels nňch Foppe.
In één fan dy foetbalpraatprogramma's krijt disse Fries as laaste ut woard. En wat seit Foppe? "Hoi, Jesse, felisiteard mei dyn jierdei en datst mar in grutte jonge wurde meist!"
Dat is relativeare, dat is puer. |
| |
