dagboek > overzicht
Dagboek desember 2007Bekiek hele maand 
 
2 desember om 10:30
  Tandartsentrauma back again!

Binnen 48 uur had ik myn tandartsentrauma wear werom! Fanmňrren met un fieze smaak in de moan wakker wurden, de smaak fan tandarts. Ut was fanself ok de dúvel fersoeken toen ik donderdachmiddach myn knuffeltandarts Pee Jee Klasen op 'e foto sette terwijl hij mijn gebit an ut nakieken was. Ik skreef al dat Klasen um ut laplazurus skrok toen myn Lumix fel flitste. Ut leverde trouwens un fraaie foto op. Jim hewwe ut sien kannen op ut log fan 29 november. Gyn gaatsjes mar wel un groate bek notearde ik. Gistermiddach was der nňch mar un bitsje fan over, fan dy groate bek en wat erger was, wel un gatsje! Un fulling fiel der tidens ut eten fan su'n lekker súker kaneelkoekje bij de tee spontaan út. Gadferdamme binnen twee dagen op'e nij naar de tandarts. Dusseldorp an de Brédyk had weekenddiënst. Ik sta der gistermiddach om tien minúten foar 4 as earste op ut stoepke fan de moderne tandheelkundige klinyk. Un fryndeleke bebrilde assistente seit mij dat ik wel holpen wurde kan, mar earst betale. Ik fyn se futdaleks minder sympatyk. Ik wear naar hús om myn rabopas op te halen. At ik wear teruch bin sit de wachtrúmte fol. Na fijf kertier eindelek an de beurt. Ik lęch in onmacht bij Ha Wé Dusseldorp in de stoël. Hij stelt mij gerust ( mar nyt heus ) ' zo dit wordt een stevige ingreep! ' Ik krij ut inenen Spaans benaud en sien in gedachten wear Jeroen Bosch achtige dúvels op mij oukommen. Mar ik hew gyn keus, ik mut de ' stevige ingreep ' ondergaan. Ik krij earst un infiltrasy anesthesý, un flymskerpe ferdovingspripper in de rechterbovenkaak dus. Na un kertier gaat Dusseldorp écht los met de dryflaksrestaurasy fan één fan myn kiezen rechts boven in. Ik krij allemaal slangen in de moan en de weekendtandarts brúkt syn hele arsenaal an boren en boorkes. Tidens ut hoogtepunt fan dy boorderij krij ik un hoestanfal. Ut swit breek mij an alle kanten út en met doadsbenaude opensperde ogen sien ik bangebroekjeskiter, Der Dussel angstech mar smekend an. Help mij, in gňdsnaam help mij!! Ut enige wat de man in white doët is sęge dat ik rustech ademhale mut. Ik probear allienech an moaie dingen te denken. Ferder as de tannen in un fette oalybol sette kom ik nyt. Apart dat ik un sukke situasy's noait an de fekaansyfoto's fan Manon denke kan om mar us wat te noemen. Na un 20 minúten, dy't uren leken, kom ik út de martelstoël overend en betaal de rekening inklúsyf 18 euro tachtech weekendbehandelingskosten. Mar dęrfoar hew ik dan ok wear myn tandartsetrauma werom!