| |
 |
31 júly om 20:41 |
| |
Dat mňrren is dus fandaach wurden. Krekt teruch út Antwerpen, prachtege stad an de Skelde. Hewwe dęr dry dagen 'aan't flaneren' weest, su't un Antwerpse dat fanmňrren su moai sei. De terraskes in de ouwe binnenstad binne wel heel joppech! De Antwerpenaren, teminsten dy't wij troffen hewwe, binne heel gastfrij. De groatste indruk hewwe tňch de Joaden fan Antwerpen op mij maakt. Hun ferskining, in swarte lange jassen, groate swarte hoeden,de piepekrultsjes, ut het wat. Gistermňrren raakte ik an de praat met s'un ortodokse Joad. Ik froech um de wech naar de Joadse wyk.
Hij wú oans de wyk self wel even siën late en fertelde 100 út over ut alledaagse leven, dęr achter ut Sentraal Sjasjon. De spanning tussen Joaden en met name Marokkanen is foelbaar. De Joad dy't oans de Sjoel siën liet, fertelde dat ut écht gyn útsondering is dat Marokkaanse jonkjes fan un jaar ňf tien Joaden bespuwe! In de synagoge hingen allemaal plakaten, in ut Flaams, wat de Joaden doën mutte in gefal fan un terroristise aanslach. In ut 'Belgisch Israëltisch Weekblad' , ut enege Joadse weekblad in België, ston un heel groat artikel over disse problematyk. Der woane nňch su'n 12.000 Joaden in Antwerpen. De Antwerpenaren binne wies met de Joadse gemeenskap. Toen ik froech węrom dan, hew ik allienech mar hoart 'omdat zij hier geld in het laadje brengen'...
An de Boerentoren in ut hartsje fan Antwerpen, hangt un gigantys groat tentseil met poëzy, un fers fan de Antwerpse stadsdichter Tom Lanoye. Moai idee om ok nňch us in Sneek te doën!
Mňrren nňch wat mear over Antwerpen.
|
| |
