| |
 |
20 desember om 15:10 |
| |
Houtsjetoutsje & Boerekoal
Su’n 30 ŕ 35 jaar leden had ik altyd houtsjetoutsje jassen an, swarte, grize en camelkleurege. Ik hew se allemaal had. Soms siest nňch wel us un ferdwaalde gast dy’t nňch un hotsjestoutsje jas draagt. Ik weet nňch wel dat in ut begin at je su’n jas andeden de eklipsfňrmege gladde knopen mar moeilek deur de toutsje openingen wúden. Foar de houtsjetoutsje moade had ik ok wel legerjack’s an, fňlgens mij kochten we dy op’e Singel in de winkel fan Anton B. Fanmiddach bij ut oprúmen fan myn werkkamer, un mins mut tňch wat op su’n earste dach fan de kerstfakaansy, rúgelde der sumar un foto tussen un paar tydskriften wech.
Alwear un fraai swartwit kykje út as ut mij nyt mist út 1978. Ut plak is maklek te lokalisearen: Sneek, op’e rane fan ut Martiniplein dęr’t de foarjaarskermes was. ' We wiene jong en sieten grôtfol mei poëzy ' dichtte , ik later ( sien myn bundel Skrousk ). Ut is noait wear over gaan, tňt op de dach fan heden. Frou J. met har lange learen jas sach de saken un bitsje nuchterder loof ik, is nňch altyd gyn sweverech type. ‘ As’t net witst was’t dwaan moatst, dan meist dyn keamer wolris goëd opręde! En úteraard de earpels skile, doch mar wat ekstra, it is boerekoalwaar! ’
|
| |
