| |
 |
23 jannewary om 18:21 |
| |
Kredo monstermoaie foarstelling!
Ut is nou hast 24 uur na de foarstelling Kredo, ut kroechteaterstuk fan Gerrit Breteler speuld deur Anke Bijlsma en Gerrit Haaksma. Meestal skriëf ik frij rap un impressy/resęnsy fan foarstellingen dy’t ik sien hew. Met Kredo kon ik dat nyt, ut stuk het un ferpletterende indruk op mij maakt. Ik wú ut earst even besakke late, foardat ik der wat over skriëve kon. In un folle saal ( groater mut de lokasy ok nyt, anders ferliest ut de intimiteit fan un dňrpskroech ) fan Grand Café De Walrus sňrgden Anke Bijlsma en Gerrit Haaksma foar teaterspel fan de bútenkategoary.
Dizze twee akteurs speule gyn toneel, se late ut rauwe kouwe kale leven self sien. At ut mut interaktyf met ut públyk, dat soms letterlek bij de strot pakt wurdt. Jan Sluyter, self ok un baas toneelspeuler, weet der na gistermiddach alles fan. Diva Bianca van Slageringen, kroop letterlek bij Sluyter op’e skoat! Beide akteurs ferdwine helemaal in de persoanen dy’t se útbeelde. Of ut nou un emiritus dominee ňf un sňrchsuster út Paesens is, ut maakt hun nyt út. Ut komt folkomen levensecht over, grizelech realistys su nou en dan. De tematyk fan ut stuk skynt ‘ it hjoeddeistige plattelân en hoe’t it minskdom him dęrta ferhâldt ’ te wezen.
Ik fyn ut allemaal bęst, ik hew gistermiddach ut Frys fan taalmeester Douwe Tamminga wear hoard, su archaďsch as de neten, mar an de andere kant ok su freeslek moai. Friezen staan blykber sufer fan hun eigen taal af dat der plenty woarden binne dy’t se nyt mear begripe. Taalferfreemding?! Dat ut impňrt Fries, Breteler is fan geboarte un Tukker, dizze teksten skreven het, is an alle te merken. At je un taal anleare dan doën je dat súver! Breteler het ut presteard. Hele stukken fan de tekst binne in rymfňrm, ok al lang nyt mear su gewoan as froeger bij toneel wel was.
Ut geeft un heel apart effekt. Ut stuk speult um af in de kroech, an de tap ňftwel de tooch. Ut públyk wurdt onderdeel fan ut dekňr, der is gyn futkommen an. Goëd teaterspel laat minsen in de spiegel sien, dat gebeurde gistermiddach op un bysonder teatrale manier. Dat ut stuk mear as twee en un half uur duurt, fon ik gyn beswaar, ut hoart bij Gerrit Breteler. Ut is is één en al barok, ut is útbundech! Diepe búging foar dizze produksy fan Stifting Achmea Culpa, ik hew un etmaal noadech had om te bekommen fan alle indrukken!!
|
| |
