|  | 
				
				
					|  | 11 mei om 19:05 | 
				
					|  | Daan van Meâdâhvoâht? Wiestattan ??
 
 
 
 
  
 Daan van Meedervoort ( foto Jan Douwe Gorter )
 
 Gisteravend dus kennis maakt met Daan van Meedervoort, un echte Hageneis. Op de één òf andere manier hew ik wat met lui út de moaie stad achter de dúnen. Ut sal sondermear de liefde foar de eigen taal weze! Su is Daan de Ligt is al jaren één fan myn favorite dichters. En nou is der dan dy andere Daan, Daan van Meerdervoort, dy’t gisteravend bij Piter Wilkens optrad. Foar wie’t mear over dizze Hagenees wete wil ferwies ik graach naar syn site ( http://www.dava.demon.nl) , mar nou earst su as ik fanmòrren ankondegde de tekst dy’t hij gister bij de Walrus song:
 
 KNAUPIES
 
 
 Vèftien wassik ennie âhder, vekansie op de boeâhderè
 Jè de dochtâh vande bure, kwammop je herefiets voâhbè
 Ik wild jâh, jèh wilde mèh, we keike elkaah an
 ut begin vannun vekansie diejik nie vergeite kan
 je hattun bloesie an met knaupies, vèftien knaupies oppun rèh
 
 refr.
 knaupie ein, ik hattal vlindâhs imme maag
 knaupie twei, me hande kraupe naah omlaag
 knaupie drie, ik hattut bèhna nie meâh
 bè de vieâhde moessik wachtuh tot de vollegende keâh
 je hattun bloesie an met knaupies, vèftien knaupies oppun rèh
 
 ik streelde zachies door je hare, zoende teidâh inje nek
 jèh zèh wat ben jèh een rare, en tongde mèh plat op me bek
 ik schok me ech de pleuris wantat hattik nie verwach
 twas wel ut begin vannun lange heite nach
 je hattun bloesie an met knaupies vèftien knaupies oppun rèh
 
 knaupie vèf, ut ging me allemaal te traag
 knaupie zes, ik hattal vlindâhs imme maag
 knaupie zeive, ik hattut bèhna nie meâh
 bèè de achste moessik wachte tot de vollegende keâh
 je hattun bloessie an met knaupies veftien knaupies oppun rèh
 
 Ik verzoop haas inje brùine auge, tering, waffon ik je maui
 Gâh de laddâh op naah bauve, lekkâh voze innut warrume haui
 Je herefiets die had je teige de staldeuâh an gezet
 Zaun hauischuâh is toch feinâh dannut allerbreiste bed
 Je hattun bloessie an met knaupies, vèftien knaupies oppun rèh
 
 Knaupie neige, me hande kraupe naah omlaag
 Knaupie tien, ik hattal vlindâhs imme maag
 Knaupie elluf, ik hattut behna nie meâh
 Bè de twaalufde moessik wachtuh tot de vollegende keâh
 Je hattun bloessie an met knaupies, vèftien knaupies oppun rèh
 
 De daguh rege zich aneen en de vekansie was al haas voâhbèh
 De laaste avond in de hauischuâh, gaf jèh je heilemaal an mèh
 En toen kwammut moment wattik me leive niet vegeit
 Je vadâh kwam de trap op schopte mèn ondâh me reit
 Je hattun bloessie an met knaupies, vèftien knaupies oppun rèh
 
 
 | 
				
					|  |