dagboek > overzicht
Dagboek júny 2012Bekiek hele maand 
 
17 júny om 12:33
 
Dichter bij de hemelpoart kanne je nyt komme…





Un geluksalech gefoël fanmòrren bij ut wakker wurden: op ut nachtkastje naast ut bêd staat myn tweede Slachtemaratonblokje te pronk! Wat un prachtdach hewwe wij gister had, úteraard in woarden en beelden samen te faten. Anders súden jum ut hier nou nyt leze kanne. Un dach dy’t mòrrens al om kwart over fijf begint met tee en joghurt met nyt te min muesly. De start, diskear in Raard, begint un bitsje gaotys, omdat nyt iedereen fan oans ploech tegelyk ankomt. At om 07.25 de gong klimkt staat we tòch allemaal paraat tussen de drangstekken. Onder tryste wearsomstandechheden sette we tòch fleurech de stap der in.





In Oasterwierrum, na 3.2 km krije we oans earste stempelstikkerke al. Ut regenwater komt dan nòch met bakken út de hemel. At we dan bij Boazum ut laan in gaan, sien en ondergaan we de gefòlgen. Ut is één groate blubberbende en ik hew even un déjà-vu gefoël fan de Abbegaaster Boereloop.





Achterou besien het dy loop fan un week leden de beste foarbereiding weest! Al gau falt oans groep fan 30 kuieraars út mekaar, logys want iedereen het syn eigen tempeo, syn eigen tred:

Hé, do rinner op’e dyk
soesto iensum en allinne
rinne kinne wit wêr hinne
op’e Slachtedyk sûnder múzyk.
Nee, wy rinne op’e dyk,
dy’t it lân eartiids omklamme
dy’t ús Fryske hert ûntflamme
en sa mei-inoar fiel’wy ús ryk.

[ Jaap Oosterwijk ]

Un imponearend gesicht om al dy dúzenden wandelaars lope te siën in un groat lint over de ouwe seekearing dy’t honderden jaren leden anleid wurdde. Nou un see fan minsen over ut asfalt.





Moai, nyt in ut laaste plak deur de minsen dy’t je onderwech teugenkomme. Ik raak al gau an de praat met Hanna de Jong út Amsterdam. Hanna dy’t krekt as ik de klep gyn tel stil het. Hanna dòchter fan un pionier út de polder, mar Hanna ok de kleindòchter fan Durk de Jong, de tweede ankommende in de Elfstedentòcht fan 1942! Eéntsje út un goëd laach, dy’t de hele dach bij oans ploech bliëft!





Onderwech de oases, de pleisterplakken met un soad fertier, ut pure genieten. Want wij fermake oans tòt de toanen út, wille onderwech nyt as dwazen over ut parkoers gaan. Nee singe bliksem en ut fòlk dat an de rûte staat fermake. Met o.a. Kees Poiesz, Jan Bargboer, Aly, Ad , Janneke en Renskje, hew ik de goeien an myn side! Overal dêr’t we komme sette we wònderskoane ferskes in, gaan we der plat foar! En we krije bijfal en nyt su súnech ok!





Eigenlek ervare we de hele Slachte as un kulturele polonêze, dêr’t we self un hoofdrol in speule. Wat is der un soad moais om te sien onderwech, mar ut is tòch f’ral ut Friese laanskap dat indruk maakt. Helemaal at ut sontsje útbundech begint te skinen. Un gelukkechsalech gefoël nimt besit fan oans.





At ik de film fan gister teruchdraai dan binne der un soad momenten dy’t ik koester. De Blauhúster dy’t foar oans onferwacht op de rûte staat, dêr’t ik met de bòrdsjes fan Fokko foar staan mach, de knuffel fan eks-kollega Pieter dy’t spesjaal foar mij kommen is ( seit y …), de ontmoetingen met maten út ut kulturele sirkwy fan Fryslaan: Cor van der Wal, Elmar Kuiper, Tsjêbbe Hettinga, Gerrit Breteler. Se binne der allemaal en doën allemaal op hun eigen wize met:

de Slachte wurdt ien linteflint fan kleur,
oermoedich stappe minsken om dy hinne,
de mannichte wurdt ien mearstimmich koar,
it tilt dy op, hjoed bist gjin tel allinnich

[ Baukje Wytsma ]

Ut aldermoaiste moment leit tòch bij de finish at Fokkelien en har jonges oans taan op te wachten. Want ondanks alles het dizze tòch foar mij, foar oans ambivalente gefoëlens. Myn frynd en buurman Willem van Netten is der fandaach nyt mear bij. Hij dy’t su fol sat fan de Slachte, dy’t mij anmoedegde om 4 jaar leden met te doën is sinds foarech jaar Sneekweek an de Andere Kant.





Wij lope dan ok ter nagedachtenis fan Willem, sudat dizze Slachte un Memorialtòcht wurdt. Gouden dat de òrganisasy dat ok insiet en wij un ekstra Slachteblokje foar Willem krije dat Kees Poiesz na ut folbrengen fan de tòch an Fokkelien overhandege mach. Dichter kanne we nyt bij de hemelpoart komme!! Omrop Fryslân sendt dit memorabele moment rechtstreeks út.