Fanmňrren de gerdinen an’e kant skoven en dúzend miljard sonnestralen donderden de kamer binnen! Wat un weelde na al dy sombere grypdagen! Ja beste bloglezerskes ik stroai wear met útroeptekens, overdriëve is ok un fak! Aansens nňch even wat groate groëne klodderrs in de dooiende sneeuw kwitse en ik kan der wear teugen an! Was ferdomd acht jaar leden dat de gryp mij felde. Is niks foar su’n druk mantsje as ik nou?! Mut mij nou fanself wel even in acht nimme, want achter ut PC toetsebňrd liek ik un hele kearel, mar ut is úteraard skoane skyn.
Nee, ik gaan gyn week inhalen, gaan gewoan wear deur węr’t ik bleven was. En dat is de poëzy. Fanmňrren un prachtbundel fan Judith Herzberg kado kregen fan TROUW. Pňtstauzend wat un fraai boekje! Wat un moaie fersen fan Herzberg. Dizze befoarbeld:
HIERNAMAALS
Als ik, nadat ik dood ben, nog ergens rond mag dolen, laat het dan op de markt zijn, in geur en kleur. En mag die markt dan open zijn onder de blote hemel. En mag ik dan als vroeger met mijn moeder zo’n puntzak gloeiend hete frites ( met veel zout uit zo’n gebutste strooibus ) met haar delen.
Dierbare herinneringen fan un dichter dy’t ik hooch sitten hew! Un antal jaren leden dichtte ik self ok over un púdsje petat en oans moeke. Miskyn fyn ik ut gedicht fan Herzberg dęrom wel su ansprekend! Hierbij dat fers:
Lunchroom
ik kuier su faak met mijself deur de stad
ut liefst nňch foardat de winkelmeiskes de swartgele flaggen an de gevels hange
in gedachten fersonken kear ik teruch naar wat weest het - ik liek ferdomd wel un échte dichter!-
op ’e Middenbrugge, hartsje Sneek , met somerdampen boven ut Groatsaanwater, is ut dan mar un fluitje fan un sent om in un sucht en un skeet tegare met oans moeke hantsje in hantsje te lopen onderwech naar Lunchroom Lageveen
foar un púdsje petat met un klodder mayonęze
ik kuier su faak met oans moeke deur de stad
Ondertussen dreunt ut bericht over Maarten van Roozendaal nňch behoarlek na. Alliennech echte liefhewwers fan syn werk reageare dan fia mail en social media naar mekaar.
