| |
 |
19 júny om 15:31 |
| |
Ik doën al jaren niks mear an faderdach. Al hast in gyn fyftien jaar nyt mear. Ik breng ňk noait un bakje met planten op oans fader syn graf. Wel knik ik um us even stikem toe. Postúm.
Myn kyndes fergete faderdach noait. Fandaach ňk nyt. Se belle my en ik krij moaie boeken fan se. Dy twee hoare nyt bij de 65% fan al dy Nederlanners dy't faderdach nyt su'n belangrike dach fine.
De oudste, un soan, seit hast noait fader teugen mij. Ok gyn heit. Hij seit meestal 'paf'. 'Paf' dit en 'paf' dat. Dat hoart bij um.
De tweede, un dochter, seit 'heit'. Altyd 'heit', 'heit' foar en 'heit' na. Beiden sęge se noait 'jo' teugen mij. Altyd 'dou'. Dat klinkt fertroud, dat fyn ik teminsten.
Gister hew ik ňk un fader en un soan siën. Un fader en un soan dy't in utselde saalfoetbal team speulden as ik. Senior, loopt teugen de feartech, en junior fan 13. Se tikten dwars deur de ferdedeging fan één fan oans teugenstanders heen. En de jongste skoarde. Mňnsterfoetballers. Fantastys moment foar Kramer & Kramer. Dy twee fierden gister al faderdach. En ik was der bij!!
 |
| |
