Jottem! Dat was gister un wònderskoane poëzy-avend bij Nico Vellinga in ut Café an de Kòrte Feemerkstraat. Alles sat der op en der an. Un dertechtal dichers droech foar út eigen werk. Der waren su’n 50 besoekers en un sfear dy’t amper te dúden is. Ferskillende talen: Frys, Snekers, Westerkertiers, Maltees, Pòrtugees, Engels en Hollaans. Wat un ryk taalboeket! J
Jacob Seunega fersòrgde de múzyk.
Gysbert Japiksprieswinnaar op 'e harses in 'e sloat
Ut had trouwens nyt feul skeeld òf de hele avend was nyt deurgaan. De laatste poëzy-winnaar fan de belangrykste Fryske literêre onderskeiding, de Gysbert Japikspries, Jacobus Quiryn Smink raakte onderwech fanút Eindhoven met syn auto in de Noardoastpòlder op’e kòp in de sloat.
“Ik die yn’e Pòlder even twa sekonden de eagen ticht omdat ik wurch wie. Dat hie ik better net dwaan kinnen. Ik rekke mei de auto fan’e dyk, sa yn’e sleat! Ik wie dweiltrochwiet, mar koe der sels wer útkroepe. Ik haw in taksy besteld, omdat bij myn fersekering yn sit. Sa bin ik nei myn suster yn ‘e Nijemardum riden. Us mem soe wol sein hawwe: Do bist bewarre bleaun!”
Hij praat as in kreupel hynder!
En dan was der Willem Ozinga, al òf nyt met de letter z òf s in de naam. “Ik bin gjin dichter, ik bin hjir in frjemde ein yn it bit!” Ferfòlgens wú de oud-Jutryper nyt op ut poadium staan. Hij wú wel fertelle hoe’t hij fan syn kwaal afkomen was. “As jonkje stammere ik nòch al. Doe’t ik foar it earst op skoalle kaam sei master letter tsjin ús heit en dy: “Dy jonge fan jim praat as in kreupel hynder!” Deur feul gedichten te lezen was hij dy kwaal overgroeid. Un moai ferhaal!
AnneMeijs Schuurman
Jong talent was der gister gelukkech ok wear foldoënde. AnneMeijs Schuurman dy’t un ontroerend fers over har dry weken overleden fader foarlas:
Altijd samen, nooit alleen
25 juni 1985
Ik open mijn ogen Mijn eerste ademteug Mijn eerste schreeuw Mijn eerste lach Mijn eerste blik Op jou... Mijn vader
Jij houdt me vast Vult me met liefde En ik voel Hier ben ik veilig Hier mag ik zijn
6 januari 2016
Jij sluit je ogen Jouw laatste ademteug Jouw laatste zucht Jouw laatste blik Op mij... Jouw dochter
Ik houd je vast Vul je met liefde En je voelt Nu ben ik compleet Nu mag ik gaan
De cirkel is rond Liefde geeft leven Leven geeft liefde
Kleurryk
Twee andere jonge dichters, Jacob van der Meulen en Winderline Cornelia ( ‘at je sa’n namme hawwe is dat op himsels al poëzij’, sei presentatòr Pieter Boersma ) hadden een ding gemeen in hun foardracht: rap & tempo! Wat moai dat Winderline letterlek kleur brocht onder de anwezege groep poëten! Ik wú eigenlek nòch feul mear kleurde Nederlanders op dizze poëzy avenden.
Piter & Pier
En dan waren de twee ikoanen fan de Fryske muze, Piter Yedema & Pier Boorsma nadruklek anwezech. Wêr noadech met kommentaar op wat de dichters naar foar brochten. De beide mannen moesten nyt feul hewwe fan de foardracht fan Gerrit de Vries syn fers met as titel ‘Oanslach’. Fanmòrren hew ik búten alle komoasy om ut gedicht nòch us in alle rust lezen. Ik sitear de earste strofe:
we moatte ús sels ferdigenje we moatte ús strjitten werom feroverje en stride tsjin de duvel dy’t Mohammed hjit
Gisteravend kwam ut fers op mij ok over as pure PVV propaganda, mar at De Vries ut sinys bedoëlde en de draak stak met politieke korrektheid waren de reaksy’s misplaatst. Ik weet ut simpelwech nyt, wel dat dizze komoasy mij denke liet an ouwe tiden dat de ene dichter de andere fan un poadium skopte.
Frynd Anske was úteraard wear present met fersen in ut Hylpers. Wat un genot foar ut oar at dizze man in syn sangerege stadsdialekt foardraagt. Puur geniete.
Moai ok dat Sonja Fijlstra hier op dit poadium debútearde met fersen in ut Snekers.
Cor van der Wal
Ferskillende dichters maakten gisteravend bekend dat der nije bundels útkomme. Cor van der Wal, dy’t eargister syn sestegste jaardach fierde, is een fan dy dichters. Bin heel heel benieuwd. Ut fers dat hij gisteravend foarlas beloofd in elk gefal feul goëds:
In wolf sliept de stêd yn, troch tsjustere steechjes, oant er foar in tsjerke stiet. De klok slacht tolve, in wolf wachtet,
sjocht bek omheech mei giele eagen. De ljochten dôvje yn ’e toer en it lûd fan in foet rûgelet by de treppen del.
Read it sop de teannen lakt mei ierdbei rint de frou yn strielen grien en blau op glêde skearde skonken nei ûnderen ta.
In wolf slikket har lytse fuotten sâlt, lang hat er wachte, se streaket syn rûge facht. Har sêfte wite hals mei er hawwe. Hap.
De ouwste dichter fan Fryslaan: Jelle Zwart & de frou
Piter Boersma, dichter en een fan 'e òrganisatoren leest syn fers foar fanaf de linnen kadosak, dy't alle deelnimmers kregen.
Unieke opnamen fan de dichter Piter Yedema
Fotograaf Jeroen van der Kallen as gisteravend anwezech met kamera en maakte un únike opname fan de foardracht fan de Friese dichter Piter Yedema. Hoar en húver fynproevers. Su moai!
Swart/wit foto's en filmke fan Jeroen van der Kallen
