| |
 |
24 maart om 14:19 |
| |
Frank Boeijen raakt de ziel!
Gisteravond tussen 20.15 en 23.30 uur in Theater Sneek geweest. Theatertour van Frank Boeijen meegemaakt. Ik was er niet alleen. Volgens mij was de voorstelling uitverkocht. Heerlijk op rij 4, de mooiste plaatsen in Theater Sneek, genoten van Boeijen zijn muziek. Zijn teksten. Fenomenaal! Frank is in een dichter. Een dichter die zijn gedichten zingt.
Als een dwaas zat ik in het donker te schrijven, met mijn opschrijfboekje op schoot. Nergens voor nodig, want ik kocht later zijn nieuwst bundel/boek: ‘Frank Boeijen- Het mooiste & Het Beste’. Ik ben een groot liefhebber van Frank Boeijen zijn werk. Is het dan wel mogelijk een recensie te schrijven over wat hij gisteravond deed? Ik zou niet weten waarom niet, ik schrijf simpelweg op wat ik er van vond.
Ik vond het fantastisch. Ik heb genoten. Ik heb vreeslijk mooie zinnen genoteerd. Ik liet mij inspireren door een zanger/dichter of noem hem om mijn part troubadour.
Ik heb het niet zo op etiketten. Zeker niet wanneer het poëzie betreft. Ik houd niet van sterretje plakkende recensenten. Kruideniers van het kaliber ‘mag het een paar streepjes meer zijn…’
Wat dan bij azijnpissers meestal een paar sterretjes minder is.
Ik zocht gisteravond om ontspanning en hoefde er bij deze nieuwe theatervoorstelling van Frank Boeijen niet om te zoeken. De ontspanning was er helemaal. Het deugde gisteravond. Het omfloerste licht. De liedkeuze. De muziek.
Wat heerlijk om die geëngageerde teksten van deze man te horen. Mijn zienswijze als luisteraar, mijn persoonlijke kijk op de teksten van Frank Boeijen gaven ( en geven !) mij een euforisch gevoel. Wat een pronkjuweeltjes waren er gisteravond weer bij, de echo tintelt nu nog na:
Je zag het in de ogen
In de blik van de bedelaars
In de zweren van de kreupelen
De woede van de armoede
In de schreeuw van de moeder
In de schaamte van de vader
In het verzet van de zoon
De woede van de armoede
De woede van de armoede
Doe je ogen dicht
De woede van de armoede
Is geen gezicht
De woede van de armoede
Wat kun je doen
De woede van de armoede
Ja, daar luister ik dan naar, ik die regelmatig in het Theater van Sneek zit en een godsvermogen aan kaartjes betaal. Ik weet niet wat armoede is. En toch raakt zo’n tekst mij. Ambivalente gevoelens.
Als ik geen geheugen had
Hoe zou het dan zijn
Ik luister naar wonderlijke muziek
Ik vertel geen logisch verhaal
Gevoelige teksten zingt die Boeijen:
Het gevecht is begonnen
De strijd tegen de bitterheid
De oorlog tegen het cynisme en de onverschilligheid ...
Dit is niet mijn land
Dit land is van niemand
Dit land is niemandsland ... niemandsland
Dit is niet mijn land
Dit land is van niemand
Dit land is niemandsland
Dit land behoord toe
Aan de gedachten
Het wachten
Het heimwee en het verdriet ...
De fijngevoeligheid verloren
Het einde bijna in zicht
Wanneer is de poëzie verdwenen
Wanneer verlieten de dichters het land ...
Dit is niet mijn land
…
Deze man raakt de ziel, het is zijn kracht: de ziel raken.
Welke sukkel wil dan nog sterretjes geven voor een optreden?
Ik heb gisteravond genoten van een van Nederlands grootste troubadours! Frank & band: tHENKs!!
|
| |
