| |
 |
6 april om 18:51 |
| |
Fandaach staat in un woanbijlage fan ut Sneeker Nieuwsblad ut folgende ferhaal dat ik skreven hew. Foar alle mênsen dy't SN nyt in de bus krije publisear ik ut ferslach hier ok nòch us:
Ferhúzerij komt op’e kòp an
Al un paar maanden lang ston bij myn internetfavoriten de site fan funda. De klank fan ut woard het wat magys. Meastal sprak ik ut op syn dúts út. Kreech ut wat ekstra lading. Ut woard bekte ok wel lekker. Uteraard ging ut om de inhoud fan de site. Mear as 95.000 woaningen dy’t te koop anboaden wurde. ‘k Had mar ferlet fan één woaning trouwens.
Uteindelek haalde ik ut hús nyt fan de woaningsite af, nee de gouden tip kreech ik an de tap. Ut was in myn gefal letterlek Netwerke. Nadat ik ut hús besien had, wist ik ut futdaleks, dit hús mut ut wurde. Dit plak is myn stekje. En hieltyd dreunde mij ut ferske fan Only Ones in de kòp: " I wanna die in the same place I was born". Gyn woard Snekers an, mar tòch. De koop was frij fluch rond, en toen pas begon ik na te denken over ferhúzerij. Nyt dat ik dêr nou nachtmerry’s fan had, mar ik droomde wel. Ik sach grouwe Belgise trekpearden, fan Niemendal òf Piet Stilma, foar besstachtege groate ferhúskarren. De beesten denderden ut Martiniplein over, poaten te min om op ut plak fan bestemming te kommen. Toen ut sufer was, ston der niks mear op de wagen. Apart nyt?
De realiteit was gelukkech heel anders, want toen de ferhúsdatum dichterbij kwam, was ik su
rustech as un poan Wouda’s meel. Sterker nòch kreech der hieltyd mear nocht an. En ik hield mij foar dat ferhúze simpel werk is.
Ut ferstaan op nul en de blik op oneinech. Ferhúze is dom werk. Inpakke en útpakke. Mear is ut nyt. Lauloëne, ik weet na myn laaste ferhúzerij wel beter. Weken fan te foaren graaide ik bij de plaatseleke groatgrutters de kartonnen doaskes wech. Nyt te groat, want hoe groater de doazen, hoe mear je sjouwe mutte. Bananedoazen binne favoryt, sitte fan dy lekkere gleuven in, dy’t maklek tille. De húsmanen en húsfrouwen dy’t mij bezech sagen in dy doazeboël skudden ut hoofd. Wat onfatsoënlek, dat doën je tòch nyt. Sufeul doazen metnimme? Ik hoarde se ut denken, en docht op myn beurt, ‘jim hewwe gelyk’. Mar un paar dúzend boeken, pure hebsucht, ferkasse is gyn kattepis. Op alfabetise folchòrde dus, wel su maklek bij ut útpakken.
Glaswerk en ander breekber spul goëd inpakke. Dat wil sêge met spesjaal inpakpapier. Gyn kranten, want dat is smearech. Drukinkt geeft af. Elk ritsje fan ut ouwe hús naar ut nije hús, de auto fol. Fracht heen en nyt werom!
Adresferanderingen. De KPN stuurt de pòst un maand na de ferhúzerij nòch na. Alle maanden dy’t dêrna folge, kan ut ok nòch, mar dan wel even út eigen búze betale.
Regele dus. Ferhúze is f’ral regele. Gas. Elektrys. Water. Nyt fergete de meterstannen deur te geven. Afspraak bij de notaris make. Eventueel overbruggingskrediten foarmekaar make. Ferhúzerij is joppech werk, mar ut komt f’ral op de kòp an!
En dan de ferhúzerij self. De sjouwerij sa’k mar sêge. Su gau ut bòrd ‘Te Koop’ in de tún staat, belle de erkende ferhúsbedrieven massaal. Se wille wel dy ‘ferfarders’ !
Ik gaan der nyt op in, hew un fantastys anbod fan myn foetbalmaten annommen. ‘Wij ferhúze dij, onder één foarwaarde, ‘must oans nyt foar de poaten lope’. Se wete hoe (on-)handech ik bin. Op de dach fan de ferhúzing is ut één groate polonêze fan sjouwende O.N.S.-feteranen. De ferhúzerij loopt as un tyt. Om 13.00 uur beginne, om 16.30 uur an ut bier en un uur later an de sinees. Bamy en nasy, met nyt te min krúden en kroepoek. As klapper de entré fan un BN’er. Manon Thomas hyt oans welkom in de stad. Buerman Dirk S. Donker speult op ut karreljon fan de Groate Kerk un fleurech deuntsje.
Dirk S. Donker |
| |
