 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
31 mei om 12:19 |
| |
Sneekologen Reüny: Groat feest op’e Toerist VI
Mar liefst 140 reünisten fan’e kursus Sneekology fierden gisteravend un útbundech feest op Rondfaartboat De Toerist VI fan Menno en Esther van der Werf.
De stemming sat der bij anfang fan’e rondfaart futdaleks al goëd in, nyt in ut laatste plak deur de fleurege klanken fan draaiòrgel Schelpje fan Rick Sytsma. De Sneker ondernimmer wú ut iedereen wete late dat hij foarege week Cum Laude slaagd was as Sneekolooch en kwam met syn draaiòrgel.
Terwyl de Toppenhúster Brugge omhooch stond, met dank an bruggewipper YD, maakte Jan Douwe Gorter un únike groepsfoto fanou ut balkon fan Café De Kroon, fan’e Sneekologen.
Ömer Kaya earegast
Earegast gisteravend was Ömer Kaya, de groanlêger fan’e kursus, dy’t spesiaal út syn teugenwoardege woanplak Deventer overkomen was. ‘Ik siën der út as un Turk, mar ik foël mij Sneker en dit is tòch wel un bitsje thúskommen’, aldus Kaya.
Alle Sneekologen wurdden deur kursusleider Henk van der Veer (tegare met Sietse Wierda en Nico Altenburg de òrganisatoaren), welkom hiten met koffy en tee en úteraard anboaden oranjekoek fan Poiesz.
Foarou an ut feest wurdde un minút stilte in acht nommen om Sneekologen dy’t overleden binne te herdenken. Met ut noemen fan ’e naam Harm Rozenberg, rondleider fan ut earste uur, wurdden al de overleden Sneekologen herdacht.
Ciska Walstra ontfing un jaar na dato nòch har sertifikaat Sneekologe út handen fan Kaya.
DJ Jan Douwe Gorter
Dat fotograaf Jan Douwe Gorter ok nòch kwaliteiten het as DJ was foar un antal Sneekologen un angename ferrassing. De Snikkende Snitsers kregen de Sneekologen an ut singen met orizjinele teksten fan Gerhard de Jong, bundeld in un deur Copy to Print drukt boekje.
Cor Wiersma, wurdde na de Groate Sneekology Reüny Kwis útroepen tòt Súper Sneekolooch en mocht un prachtech Makkumer wandbòrd met de oubeelding fan’e Waterpoart in ontfangst nimme.
Gebroeders Dam
An ut end fan’e avend wurdde ut onder leiding fan’e gebroeders Fokko en Rudy Dam, beide Sneekolooch, één groat met-sing-feest.
 |
| |
|
29 mei om 21:12 |
| |
GrootSneek krant fandaach ferskenen: 80 pagina's
Fandaach ròlde de GrootSneek-krant mei 2024 fan'e pers. Ut is un krant boardefol met ferhalen. Un magazine op krantepapier sêge wij as redaksy altyd.
In elk gefal un soad leesstof, met aardech wat bijdragen dy't ik levere mocht. De coverstory met Steven Zijsling skreef ik na un bysònder interview met disse sympatike skipper fan'e Striidber. |
| |
|
28 mei om 22:12 |
| |
Fan alles & nòch wat
Wear un fan alles & nòch wat dach. Fanmòrren debútbundel fan Pieteke de Boer ophaald bij de dichteres. Sal der later mear over skriëve.
Fanmiddach in Workum weest om twee jonge horeka ondernimmers te interviewen. De Heeren van Heeres! Prachtech ambitieus en entûsiast duo, disse twee broers. Later wel mear.
Fanavond naar Koudum om tegare met Ying oans ferhaal over de groate braan fan oulopen sundachmòrren te doën foar Omroep Súdwest. Ying as òrganisatòr fan de 4 en 10 Mijl fan Sneek en ik as ferslachgever fan de braan.
 |
| |
|
27 mei om 08:44 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
De Derde Helft en ut kampioënskap fan HJSC
Disse week ferskynt in de papieren edisy fan GrootSneek un artikel over de Derde Helft. Un bitsje foetballer weet futdaleks wêr’t ik ut over hew. Tidens De Derde Helft gaat over sterke foetbalferhalen, draaiend rad, nòstalgy en bier.
Self doën ik al jaren met in un ONS- 7 teugen 7 team. Hearlek om op un half feldsje met leeftydsgenoaten un pòtsje foetbal te speulen. Niks is der su fijn as de geur fan fers maaid gras en ut klikklakken fan de foetbalskoënproppen op ut beton fan un kleedkamer. De geur fan ouwe manne swit het ok wel wat, mar dat tersijde.
Foetbal ferdwynt nyt sumar út je bloëd skriëft de KNVB op har eigen site. Nyt ut prestearen staat sentraal, mar wel ut rekreatieve is belangryk. Nòch us hoe oud je ok binne, foetbal gaat bij de echte liefhewwers noait út ut bloëd.
Nyt onbelangryk is dus de roemruchte Derde Helft. Bier tapt in groate pullen, dy’t eentsje dan ferfòlgens wear overgiet in de glazen. Un heel ritueel foar wie’t der ooch foar het. Bij un soad foetbalklups komt ut Draaiend Rad ok altyd te foarskyn, wêrbij’t de opbrengst faak naar de kas fan’e jeugdoudeling toe gaat. At je dan thúskomme met un wonnen échte Fryske Drûge Woarst, dan is dat úteraard noait ferkeard.
Standerd staat der tidens de Derde Helft ok ut Brúne Goud op ut menu. Hearleke bitterballen, ik bin un bitterballejunky, frikandellen en bamy- en nasy-skyfkes. Foar mij ut tòppunt fan kulinêr geluk.
Mar de Derde Helft is mear as allienech bierdrinke en un fette hap, want ut sosiale aspekt mut nyt onderskat wurde. Ut is nyt allienech su bij de seuven teugen seuven foetballers, mar ok in de Kelderklasse.
En dat brengt mij bij myn ouwe klupke HJSC, de Hommerts Jutryp Sport Combinatie, dy’t op 18 mei kampioën fan’e fijfde klasse wurdde. Op internet ferskynden der foto’s fan ut útbundege feest, de Derde Helft in optima fòrma.
Ut moaiste fond ik fan de beelden Mient, al jarenlang un trouwe súppòrter fan de groënwitten út ’e Hommerts en Jutryp. En Piet Jan, met de kampioënskaal, foar un foto fan syn overleden heit. Dat raakte mij. Hier is foetbal foar útfonden, ut sòrgt onder ander foar ferbining tussen ut ferleden en ut heden.
Doadgewoane dòrpsjonges op un platte karre dy’t as local heroes un helden ontfangst krije. Simpelwech gelukkech in’e Kelderklasse en lang leve de Derde Helft!
https://www.omropfryslan.nl/fy/nijs/16544628/de-toan-fan-henk-van-der-veer-de-derde-helft-en-ut-kampioenskap-fan-hjsc
|
| |
|
26 mei om 20:23 |
| |
Groate braan in ouwe gefangenis Sneek
Fanmòrren froech om 04.20 wurdde ik wakker deur sirenes fan brandwearauto’s en ambulaanses. Ut aparte was dat ut futdaleks wear stil was. Foar mij was toen wel dúdelek dat der flakbij yts an’e haan was. Toen ik ut slaapkamerrút útsach waren der groate rookwòlken op nòch gyn paar honderd meter oustaan. Futdaleks spikerbroek en shirt andeen. Fototoestel om’e nek en richting Kleine Kerkstraat. Ut enòrme útslaande braan in ut monumentale pand fan’e ouwe gefangenis. Sinds jaar en dach horekagelegenheid in Sneek.
Hieronder ut ferslach, kòrt en saaklek foar de GrootSneek-site. De braan het groate gefòlgen foar ut útgaansleven in Sneek. Mar ok de 4 en 10 Mijl, òrganiseard deur oans bedriëf kon fandaach nyt deurgaan. Kòrt samenfatten, un hektys begin fan’e dach. Fannacht ok nòch met útbater Jeroen Broeders praten. Un ramp! Heel feul sterkte allemaal.
Zeer grote brand Alcatraz/Neighbours Sneek
SNEEK- De brandweer is vanmorgen vroeg uitgerukt voor een brand in horecagelegenheid Alcatraz/Neighbours aan de Kleine Kerkstraat in Sneek. De brandweer is met meerdere voertuigen uitgerukt. Over eventuele gewonden, de exacte omvang en schade is nog niets bekend. Het is nog onbekend wat de oorzaak van de brand is. Volgens exploitant Jeroen Broeders zijn er geen mensen meer in het pand. Toen de brand uitbrak waren er nog een aantal personeelsleden en beveiligers binnen.
De eerste melding kwam ongeveer kwart over vier in de nacht bij de alarmcentrale binnen. 9 minuten later werd opgeschaald naar 'zeer grote brand'. Met onder meer 5 tankautospuiten en 2 hoogwerkers is de brandweer aanwezig. Korpsen uit onder meer IJlst, Heeg, Joure, Parrega en Bolsward zijn gealarmeerd om bijstand te verlenen.
Later meer op www.grootsneek.nl
 |
| |
|
25 mei om 18:31 |
| |
Met aanbieding prachtig jubileumboek klinkt het laatste fluitsignaal voor Black Boys
SNEEK- In bomvolle kantine van vv Sneek Wit Zwart is gisteravond het 220 pagina’s tellende jubileumboek ‘Een monument van vriendentrouw- Black Boys 1924-2024’ gepresenteerd. Het officieuze eerste exemplaar was voor voorzitter Jan Broersma die op zijn beurt het boek aanbood aan Johan van der Ven, archivaris van de club en een leven lang trouw supporter van Black Boys.
Voordat het boek aangeboden werd Saakje de Vries-De Meer nog benoemd als Erelid van de roemruchte Sneker voetbalvereniging.
Peter van der Meeren, samen met Bert Kalteren auteur van het schitterende boek, gaf in een amusante en onderhoudende speech verslag over hoe het boek in anderhalf jaar geschreven en samengesteld is. Beide sportjournalisten deden het werk geheel belangeloos voor de club die beide een warm hart toe dragen.
Persoonlijk getinte hoofdstukken
Voor het Black Boys-boek maakte het duo 25 persoonlijk getinte hoofdstukken, en ook een uitgebreide geschiedschrijving van de club. ‘Een monument van vriendentrouw’, verschijnt in een oplage van 350 exemplaren en is te verkrijgen via de website van Black Boys en bij boekhandel Van der Velde in Sneek.
Het boek (hardcover) is vorm gegeven door de medewerkers van Grafische Groep Van der Eems uit Easterein en kost 22,50 euro.
|
| |
|
23 mei om 18:13 |
| |
Waterpoortstad is nieuwe groep gecertificeerde Sneekologen rijker
SNEEK-Vanavond tijdens de laatste bijeenkomst, traditiegetrouw als gast bij de Koninklijke Watersportvereniging Sneek, hebben de cursisten hun felbegeerde ‘sertifikaat Sneekology’ in ontvangst mogen nemen.
Het was alweer de elfde jaargang van de cursus, die elke keer over zeven donderdagavonden verdeel worden gegeven. Van de historie van de stad Sneek, economie, sport, taal, cultuur, Joods Sneek en nog veel meer.
Er is op dit moment een enorme wachtlijst (150 personen...). Organisatoren Sietse Wierda, Nico Altenburg en cursusleider Henk van der Veer kunnen maar 25 mensen per groep plaatsen.
Aanmelden heeft daarom voorlopig even geen zin. Ut is su at ut is!
Reünie
Donderdag 30 mei aanstaande staat een grote Sneekologen Reüny gepland. Een gezelschap van 150 Sneekologen stapt dan aan boord van de Toerist VI voor een ongetwijfeld gezellige vaartocht met in ieder geval veel muziek!
|
| |
|
22 mei om 22:28 |
| |
Meta Martha Gerritsen-Lever overleden
ZWOLLE- Vandaag was in Zwolle de dankdienst voor het leven van Meta Martha Gerritsen-Lever.
Meta was de jongste dochter van de verzetsfamilie Lever, die in de Tweede Wereldoorlog woonde op Kleinzand nummer 18, een van de panden waar nu het museum in is gevestigd. De familie Lever verspreidde illegale bladen zoals Vrij Nederland en Trouw en had vaak Joodse mensen in huis die wachtten op een onderduikadres.
In de nacht van 16 op 17 november 1943 viel de SD hun woning binnen. Meta, haar vader en onderduikster Rozet IJzerman werden opgepakt. Broer Jan kon ontkomen, haar andere broer Hendrik was al ondergedoken. Na een dagenlang verhoor kwam Meta weer vrij. Haar vader, broers en ook Rozet overleefden de oorlog niet.
Op 4 mei 2022 was Meta Lever met haar zoon en schoondochter voor het laatst in het museum. Ze legde die avond ook een krans bij het oorlogsmonument in Sneek.
Stadsdichter Henk van der Veer was erbij en schreef een gedicht over haar bezoek.
Foar Meta Lever
We binne un plúske in ’e wyn
der loopt un grande dame achter un trendy swarte rollator
deur de stille gangen fan ut groate hús an ut Kleinsaan 18
spoaren binne útwist der is niks mear te finen
blauwe ogen siën waterech teruch in un skier ferleden
bliëve haken bij un deurpòst, un fraksy mar
hier batsten hufterege SD’ers met lompe learzes de fraaie trappen op
-oh ja oh ja die ken ik nog wel mooi hè mooi-
stiltsjes grimlacht se un beladen famliy-geskiedenis fut
en swijgt en swijgt en swijgt
-ik weet het niet meer hoor maar ach wat is het mooi het lijkt hier wel een museum
even later ferdwynt se in un lift
Meta Gerritsen – Lever is 96 jaar geworden. We wensen haar familie veel sterkte toe.
Bron: Fries Scheepvaart Museum
|
| |
|
22 mei om 16:43 |
| |
Stoere mannen
Druk bezech met ut útskriëven fan un interview dat ik fanmòrren had met Steven Zijsling. Ut wurdt ut coverferhaal foar GrootSneek met as tema: Stoere Mannen.
Mar wat is nou un stoere man? Ik soek om ut antwoard!
|
| |
|
21 mei om 19:51 |
| |
Pinksterweekend
'k Loof iedereen graach dat ut gister su'n noadwear in Fryslaan was. An'e kust nergens last fan had, súpermoai straanwear. Foar de rest hou ik dit mar privé.
Fanou mòrren wear regulier dachboekstukjes. Bovenstaande meeuw had fòlgens mij un burn-out, hij flooch in elk gefal nyt mear en de dierenambu wurdde inskakeld.
"Komen die ook met de sirene aan", froech de reddende dame an mij. "Jazeker, en waarschijnlijk ook met zwaailichten, maar dat weet ik niet zeker..." |
| |
|
17 mei om 13:40 |
| |
Drukbezocht lunchconcert Martini Kerk op beiaard en orgel door Bob van der Linde
SNEEK- Deze zomer organiseert MartiniSneek weer lunchconcerten gegeven door Bob van der Linde in de Martinikerk. Deze concerten zijn bedoeld als aangename muzikale onderbreking van de dag. Op het programma staan diverse werken, van Bach en Mozart tot salon en hedendaagse muziek. Elke week zal er een stuk van de Oostenrijkse violist en componist Fritz Kreisler klinken op het koororgel.
Het lunchconcert van vandaag trok, mede door de prima weersomstandigheden, behoorlijk wat publiek naar het Oud Kerkhof. De orgelbespelingen beginnen om 12.30 uur en duren ongeveer een half uur.
Voorafgaand daaraan is er van 12.00 tot 12.25 uur een beiaardbespeling op het carillon van de Martinikerk. Via een nieuwe livestream kun je op de schermen de beiaardier live zien spelen: www.swf.frl/martinitoren. De reacties van de aanwezigen waren zeer enthousiast!
Op 31 mei vindt het laatste voorjaarsconcert plaats.
 |
| |
|
16 mei om 22:39 |
| |
Skriëve, interviewe en Sneekologen
Fandaach wear un aktieve dach had. Fanmòrren an ut skriëven weest. Fanmiddach twee interviews deen en fanavend met de Sneekologen in’e dòp (copy right P.Smit!) bij Poiesz DC in Sneek op besoek weest. Kòrtom un prachtege dach.
Teminsten at ut mar nyt over polityk gaat, want dan hew ik ut persoanlek over un inktswarte dach…
 |
| |
|
15 mei om 13:20 |
| |
Dubbelfunksy: sjoernalist en 'ceremoniemeester'
Aanbieding betekenisvol schilderij Joodse synagoge in bibliotheek Sneek
SNEEK- Vanmorgen is in de bibliotheek van Sneek het schilderij ‘IMAGINE” van kunstenares Rita Vjodorowa onthuld/aangeboden. De onthulling werd gedaan door de kunstenares, burgemeester Jannewietske de Vries, Elleke Hartog, Annet Huisman en Mirjam Schilperoord.
IMAGINE kwam in het bezit van Jantje Bazuin - lerares en literator- (1929-2023). Het was haar wens dat na haar overlijden IMAGINE betekenisvol zou blijven. Een plek voor het schilderij in de Bibliotheek van Sneek doet recht aan haar wens.
Tijdens de plechtigheid kwamen achtereenvolgens Matthijs Graafland, namens de Stichting Nieuw Joods Monument, burgemeester Jannewietske de Vries (SWF), Rita Vjodorowa (kunstenares), Mirjam Bakker (bibliotheek) en Annet Huisman ( dochter Jantje Bazuin) aan het woord.
Levend monument
Graafland benadrukte nog maar weer eens dat de aanbieding van het schilderij helemaal past bij het ‘levend monument’. Op dit moment wordt er ook al druk gewerkt aan het realiseren van lesbrieven bij het nieuwe monument in de Wijde Burgstraat.
Burgemeester de Vries vindt dat met de onthulling van IMAGINE in de bibliotheek in Sneek het kunstwerk is teruggegeven aan de Sneker gemeenschap.
“Vorig jaar onthulden we een nieuw Joods monument voor de oude synagoge. Ik haalde toen de woorden aan die Opperrabijn Berlinger bij de onthulling van het vorige monument in 1972 uitsprak: “Als een heiligdom niet meer bestaat, verwoest is, blijft altijd nog iets bestaan van de heiligheid van de plaats”, aldus De Vries.
Rita Vjodorowa herkende in de woorden van de Opperrabijn veel, immers in haar geboorteland Oekraïne gebeurt hetzelfde op dit moment. Toen ze ruim tien jaar geleden het schilderij maakte, had ook zij nog geen idee welke ramp haar land zou treffen.
“Ik heb veel geleerd over Joodse leven in Sneek, veel gelezen en gevraagd. De Sneker synagoge en het verhaal over ontstaan van synagoge, die in 1944 volledig vernield werd door de Duitsers heeft indruk op mij gemaakt. Dat inspireerde mij tot schilderij IMAGINE. Mijn ontmoetingen met Jantje Bazuin (kenner van het Joods leven in Sneek) waren heel bijzonder. Dat juist zij mijn schilderij kocht maakte indruk.”
Mirjam Bakker is blij dat het acryl op canvas met metal leaf schilderij een plaatsje in de Sneker bibliotheek heeft gekregen. “We zijn meer dan alleen maar een plaats waar je boeken kunt lenen. We hebben ook een maatschappelijke functie en zijn een ook een sociale ontmoetingsplaats.”
Dochter Annet Huisman is daarom ook zeer ingenomen met de plaats die het schilderij nu gekregen heeft. “Mem soe it prachtich fûn ha, hjir midden tusken de boeken, har libben.”
Ceremoniemeester Henk van der Veer sloot de door 35 mensen bezochte plechtigheid af met een kort gedicht in het Snekers:
Ferhalen
kom kom sêch
nou nyt altyd wear
dy ferhalen over de oarlòch fertelle
ut is onderhaan tachtech jaar leden
pardon?
ut was gister!
ut is fandaach!
 |
| |
|
14 mei om 20:12 |
| |
Hij noemde me Elly
Fanmiddach ut boek ‘Hij noemde me Elly’, fan Femmetje de Wind kocht en futdaleks begonnen met lezen. Sit nou al helemaal in ut ferhaal, onfoarstelber disse waargebeurde ferhalen.
Teletekst
Lees ondertussen (14 mei 2024!!) Teletekstpagina 109:
Het Concertgebouw in Amsterdam schrapt twee concerten van het Jerusalem Quartet, een van de beroemdste strijkkwartetten ter wereld. Het kwartet zou donderdag en zaterdag een concert geven in Amsterdam.
De aanleiding voor het schrappen ervan zijn de aanhoudende demonstraties en de recente ontwikkeling rond de pro-Palestijnse protesten in Amsterdam, schrijft het Concertgebouw op de site.
Het Concertgebouw vindt het besluit nodig om de veiligheid van medewerkers, bezoekers en musici te garanderen. In februari werd in Den Haag een concert van dit Israëlische strijkkwartet verstoord door activisten.
Boek
Gebaseerd op het waargebeurde verhaal van Elly Vleeschhouwer-Blocq
Samenvatting
Tegen het steeds grimmiger decor van een bezet Amsterdam wordt de zestienjarige Elly Blocq verliefd op Wim Vleeschhouwer, de voorzitter van de tafeltennisvereniging. Maar op een koude winteravond begin 1943 staan twee NSB'ers voor de deur: Elly moet meekomen. Wim is radeloos en besluit vrijwillig met haar mee te gaan.
De twee komen terecht in Kamp Vught. Omdat Wim Duits spreekt, valt hij in de gratie bij de kampcommandant en weet hij niet alleen zichzelf, maar ook Elly op de lijst te krijgen van het Philips-Kommando. Gaandeweg wordt duidelijk dat Philips een list bedenkt om de Joodse gevangenen te beschermen tegen deportatie.
In de zomer van 1944 blijkt dit niet langer houdbaar. Elly wordt op transport gezet naar Auschwitz. Terwijl ze in mensonterende omstandigheden vecht voor haar leven, wordt van hogerhand in Berlijn bedongen dat het Philips-Kommando niet naar de gaskamer hoeft. Maar na drie maanden in Auschwitz moeten ze toch weer op transport. Hoelang kan Philips de groep nog redden en waar is Wim?
Hij noemde me Elly is het wonderbaarlijke verhaal van een vrouw die dankzij de liefde van haar man en de bescherming van Philips acht concentratiekampen overleefde.
Kleinkinderen
Dat ut boek der nou is, komt omdat Elly met auteur Femmetje de Wind prate wú: 'Mijn kleinkinderen willen graag dat ik erover vertel. Ze denken dat mijn verhaal belangrijk is voor volgende generaties. En jij (= Femmetje de Wind) denkt dat ook.'
'Ja,' zeg ik. 'Helemaal nu'
Met één fan dy kleinkyndes hew ik disse week un interview. |
| |
|
13 mei om 08:48 |
| |
Kollum Omrop Fryslân, 13 mei
Zeeuwse meisjes en de Snekers
Lokaal patriotisme is mij nyt freemd. Regelmatech trek ik met un groep minsen fan búten Sneek deur oans moaie ouwe stad. Gastfrijheid staat hooch in myn geelswarte faandel!
Oulopen frijdach mocht ik met un groep Seeuwse meiskes, hun mannen en kyndes deur ut sentrum fan Sneek lope.
Ik fyn ut altyd un feestje om te doën, immers Sneek het un soad moais. Ik eamel dan nyt tefeul over jaartallen en feldslagen út ut ferleden. Geskiedenis fan un stad is nyt de histoary fan hoge hearen & dames, fan staatslieden en generaals. De échte geskiedenis dy't der fòlgens mij toe doët is ut histoarys ferhaal fan ut gewoane fòlk.
Frijdachmiddach onder ideale wearsomstandechheden begon myn kuier deur Sneek úteraard op'e Waterpoart. Futdaleks mar even relativeare dat ut ikoan fan oans stad gyn ferdedegingspoart mar un Opskepperspoart was, su fan 'kiek us wat wij in Sneek hewwe'. Selfspòt is un sterk wapen.
Ferfòlgens bij de strúkelstienen fan'e Dames Pino staan bliëve, de serieuse toan anslaan, ferhalen over Joadse Snekers fertelle. Altyd even rekening houwe met de dach fan'e stadstour. Ut was frijdach 10 mei.
Ferfòlgens letterlek de terp oplope fia de Ouwe Koemarkt richting Groate Kerk, de learses fan Groate Pier bewondere. Ut ferhaal fan disse Friese Frijheidstrider fertelle. Nee, nyt ut ousaagde bûter-brea- en-griene-tsiis rymmke opdreune late. We binne in Sneek en dêr is myn foertaal Snekers.
De Marktstraat deur, de drukbefòlkte terrassen op un moaie foarjaarsmiddach spreke su wie su an. De twee jonge meiden fan 16 en 18 jaar fertelle dat der tidens de Sneekweek hier ut episentrum fan feestend Nederlaan is. Want at je dy meiden frage wêr't se Sneek fan kenne is ut antwoard futdaleks: “Van de Sneekweek natuurlijk!”
Ut swetsen en swearen op un ferantwoarde manier gaat deur, fia de Peperstraat komme we út op 'e Eierbrugge. Fertelle dat dêr op frijdachmiddachs altyd ut échte Kolleezje fan Sneek staat om met ut fòlk te praten.
Jan Dommerholt, ongekroande Koaning fan de Sneker Krinkjespuiers, netsjes in lichtblau blazerke foëlt suks feiloas an. Hij ferkondegt sonder blikken òf bloazen, dat ut Kolleezje spesiaal op'e Seeuwen het staan te wachten. "We dachten al waar blijven ze nu? Maar fijn dat jullie er zijn. Welkom in Sneek!"
Wêrna't één fan 'e andere waardearde krinkjespuiers seit: "Jum mut nyt alles love wat dy Van der Veer seit hoar. Dikke swetser je!"
Kiek dêrom hou ik fan Snekers.
Sinds de onorthodokse stadswandeling de Seeuwse meiskes ok!"
https://www.omropfryslan.nl/fy/nijs/16508298/de-toan-fan-henk-van-der-veer-zeeuwse-meisjes-en-de-snekers
|
| |
|
12 mei om 16:02 |
| |
Histoary skriëve
Foar ut earst met myn pakesêger (hast 3 jaar...) naar ut Abe Lenstra Stadion. N. fond ut werklek fantastys. Gelukkech nòch gyn benul fan ferlies en winst. Disse dach kon dêrom ok allienech mar winners!
|
| |
|
11 mei om 21:37 |
| |
Foetbal foetbal foetbal en nòch us foetbal fotografeare
Prachtech moai foarjaarswear, genoech reden om de hele middach bútendeur te wezen. Niks doën, kan altyd nòch, dêrom foto's make bij twee foetbalwedstriden: Waterpoort Boys - SC Joure en LSC1890 - 'd Olde Veste.
Op myn fb pagina mear foto's, mar bovenstaande fond ik self wel de moaite. Un speul fan WPB dy't krekt un doelpunt maakt het. Púre emoasy!
|
| |
|
10 mei om 19:45 |
| |
Op stadskuier met Seeuwse meiskes
Fanmiddach op stap weest met un groep Seeuwse meiskes, op fersoek fan un Friese fryndin.
Lúster maandachmòrren mar naar 'De Toan fan...', op Omrop Fryslân Radio.
Ja, Jan Dommerholt speult der ok un rol in. |
| |
|
9 mei om 21:51 |
| |
Fotoferslach Heechfestival 2024
Onder ut motto fan Tel uw zegeningen, un fotoferslach fan un moaie middach!
|
| |
|
8 mei om 18:16 |
| |
Amsterdam op un foarjaarsmiddach
 |
| |
|
7 mei om 20:43 |
| |
Bouwe & ferbouwe in'e Sneker binnenstad
Ut is fan alle tiden en ut sal ok su bliëve, dat der in ouwe binnensteden boud- en ferboud wurde sal. Op dit moment is dat ok wear ut gefal.
Ik maak faak foto's fan disse projekten, sudat myn dachboek ok hieltyd mear un lochboek wurdt.
Uteraard plaats ik dan ferfòlgens un bericht op de GrootSneek-site. De kommentaren, selfs bij su'n berichtje as hieronder, wurde hieltyd suurder en soms bij ut hufterege om op sosiale media. Mar ik bliëf deurgaan met plaatsen!
Zes duurzame appartementen voor de sociale huursector in Sneker binnenstad
SNEEK- Het project aan de Kruizebroederstraat is een transformatie project waarbij High Five Real Estate een onderdeel van het “Old Burger Weeshuis” en het bijbehorende administratiekantoor gaat transformeren naar 6 fraaie, en duurzame appartementen voor de sociale huursector. Het Rijksmonument zal volledig gasloos worden gemaakt en worden voorzien van een grote hoeveelheid zonnepanelen.
Dit onderdeel van het rijk gedecoreerde rijksmonument uit 1919 is ontworpen door architect Nicolaas Molenaar, leerling van Pierre Cuypers die bekend is als architect van het Rijksmuseum en het Centraal Station in Amsterdam. Nicolaas Molenaar heeft een groot deel van zijn leven in Sneek gewoond.
Het hoekpand is in vormentaal een soberder variant van het Neo-Renaissancistische administratiekantoor en bevat in haar huidige staat vier appartementen waarvan 1 appartement ook een lange tijd een commerciële functie heeft gehad. Het gezamenlijke erf wordt door een gemetselde muur, met een poort tussen het pand en Kruizebroederstraat 36, begrensd. Tussen dit pand en het administratiekantoor is een kleine ingesloten buitenplaats. Nummer 34 is de oorspronkelijke concie¨rge-woning van het administratiekantoor. De woning is nog steeds verbonden met het buurpand.
|
| |
|
6 mei om 08:32 |
| |
Kollum Omrop Fryslân
Over Griffemearden
Soms en soms un bitsje faker komme der tidens un interview súver ferbaal kúlinêre sinnen foarbij. Faak sonder dat de geïnterviewde ut self in ’e gaten het. Foarege week was ik bij un man in Nijlaan dy’t un prachtege mancave het, un hobbyhòk met de moaiste tweewielers. Dat was foar mij de reden om naar Klaas toe te gaan.
Klaas fertelde dat hij self jaren in ’e tweewielerbraans sitten hat, in Bòlsert, dêr’t hij syn fytsewinkel bestierde. Klaas is un ferteller pur sang, su at ik dy regelematech teugenkom op myn ferhalestrúntòchten.
Op un gegeven moment fertelt Klaas over syn sollisitearen. De baas wêr’t hij um besteld had as fytsemaker froech um òf hij wel us in kerk kwam. We hewwe ut over de jaren 60 fan ’e foarege eeuw. Klaas met ut haar op’e kont, mar ferder su degelek as’t mar kon, antwoardde na ear en geweten dat hij sundachs naar de Hefòrmde Kerk in Abbega ging. De hele family fan Klaas ging der heen en syn foarfaders hadden ut ok altyd su deen.
Klaas kreech syn baan as fytsemaker en hij kon mij presys fertelle wêrom’t hij annommen was: ‘De man woe fansels betrouber en netsjes folk’, dêrom had hij de fraach over ut naar de kerk toe gaan steld.
Ik sei niks, wachtte òf der nòch mear psychology fan ’e kouwe groan kwam. En ja hoar, un minút later was ut al su fer. ‘Letter sollisitearre der ek in man dy nòchal wat Kristlik wie, ja hij wie tsjin it Griffemearde oan!’
Jeuminikkus, wat un moaie útdrukking. Feul moaie as ‘ut was un fine aap’! Klaas fertelde ut as un fanselfsprekendheid en had ut self nyt eens in ’e gaten hoe’t hij over Griffemearden praatte, dêrom was der ok niks mis met. ‘Jum waren seker fan dy Herfòrmde hijgers’, sei ik teugen Klaas. ‘Ja wij wiene gewoan Kristlik…’, antwoardde Klaas.
Op sukke momenten pries ik mij gelukkech dat ik sukke gesprekken hewwe mach. Der sit gyn ferbetenheid in, laat staan gekanstekerij. De dingen gewoan, nou ja wat is gewoan, benoeme en dêrmet iedereen in syn waarde late.
‘Kristlek teugen ut Griffemearde an’. Geweldech, su’n útspraak bedenke je nyt, dat sit in je. Ik hew um mar even opskreven, want foardat je ut in de gaten hewwe ferfliegd su’n literêre folsin in’e wyn. Dat sú doadsonde weze fyn ik as oud-pepermutsje junk!
|
| |
|
5 mei om 19:13 |
| |
Befrijdingsdach in Sneek
Kollega Ynte Dragt, dy't in'e weekends foar ut groatste deel de GrootSneek-site bijhoudt, plaatste bovenstaande foto fandaach. Un fraaie kyk! Wat dêrna an stúpide kommentaren binnenkomt, houwe je gewoan nyt foar mooglek.
We reageare der as redaksy ferder mar nyt op. Ut is moeilek striden teugen domheid. Dêr hou ik ut dan mar op. |
| |
|
4 mei om 21:00 |
| |
En dan nog iemand
Toespraak van Alex van Ligten gehouden op 4 mei 2024 bij het Joods Namenmonument in de Stadhuistuin van Sneek
‘Verzet begint niet met grote woorden maar met kleine daden’ –
regels uit een gedicht van Remco Campert .
Wat wél met woorden begint, is haat. En op haat volgen verderf en vervolging.
We zijn hier bij de gedenksteen van 25 stadgenoten – de jongste, Mechelien Pino, was 10 jaar toen ze gedood werd, de oudste, Levi Velleman, was 80.
Wij gedenken deze mensen, al zoveel jaren na hun dood. Die dood begon al bij het zaaien van haat om geen andere reden dan dat ze joods waren. Het haatzaaien en discrimineren leidden tot vervolging, deportaties, moord.
Achttien keer staat het vloekwoord Auschwitz op de steen, zes keer het even vreselijke Sobibor. Van Rozet IJzerman, omgebracht op de dag na haar 18e verjaardag weten we zelfs de plaats niet waar ze is vermoord.
Wij, tot ons geluk (en met meer geluk dan wijsheid) levend in een vrij land, maar ontevredener en klageriger dan voorheen, gedenken vandaag bij de namen van deze stadgenoten de miljoenen mensen die door hun haters zijn vervolgd en vermoord, de meeste van hen Joden, maar ook Roma, andersgeaarden, politieke tegenstanders en verzetsmensen.
Omdat haat en dood met woorden beginnen, doen wij er wijs aan als we op onze woorden letten en op die van mensen die zich opwerpen als leiders.
We doen er wijs aan ons niet te laten bepalen door angst, om ons niet te niet laten opstoken door leugens en verdachtmakingen.
Het is goed als we hatelijkheden tot zwijgen weten te brengen door ertegenin te gaan, als het kan liefdevol, opdat het niet steeds opnieuw begint, het kwaad van haat tegen Joden omdat ze joods zijn of tegen moslims omdat ze moslim zijn of welke vergelijkbare groep ook. Dat het verdwijnen moge als sneeuw voor de zon.
Je teweerstellen tegen onrecht, het opnemen tegen haat- en verderfzaaiers, hoe doe je dat?
Je wilt je tegen het kwaad verzetten maar dat kun je niet in je eentje. Dat hoeft ook niet, maar het moet wel ergens beginnen. En waarom niet bij jou of bij mij?
Campert beschrijft het leven in vrijheid als een feest:
‘er werd gezongen, gedanst en gedronken’,
‘opa’s stonden in hoog aanzien
die zeiden dat het zo altijd was geweest
en altijd zo zou blijven.’
Het eten werd door de kroegbaas in schelpen opgediend.
Na het feest gaat iedereen slapen en ’s nachts vallen de tanks en de vrachtwagens van de bezetters binnen.
Het is gedaan met de vrijheid voor men het in gaten heeft.
Dan gaat het gedicht verder:
Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden
zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in z´n kop krijgt
zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud
zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die de sigaret aansteekt
zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem
jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet
en dan die vraag aan een ander stellen.
_ _ _
Iemand weigert de schelp
iemand houdt op met dansen
iemand smijt de kroegbaas de kruik in ´t gezicht
iemand zegt opa de pest met je oude verhalen
iemand wil het alfabet leren
iemand pakt de opzichter z´n zweep af
iemand steelt een geweer
iemand zegt dit is mijn grond
iemand staat zijn dochter niet af aan de landheer
iemand antwoordt niet met twee woorden
iemand houdt zijn graan verborgen
iemand viert geen feest als de vrachtwagens komen
iemand spuugt op de grond als hij de soldaten ziet
iemand snijdt de banden door
iemand verschuilt zich in het woud
iemand droomt niet meer
iemand richt zich op
iemand is voor altijd wakker
iemand stelt de vraag
iemand verzet zich
en dan nog iemand
en nog iemand
en nog.
Gedicht van Esmée
Stil
vanavond ben ik stil
voor wat verloren ging
in voorbije oorlogstijd
onschuld, veiligheid, vertrouwen
leven
bevroren in de tijd
vanavond ben ik stil
voor wie verlies nog draagt
van wie lang geleden is gestorven
angst, onmacht, strijd
diepe sporen
voordat vrijheid werd verworven
vanavond ben ik stil
voor wie de stilte raakt
aan nooit verloren pijn
zonder grenzen zonder tijd
in stilte
zullen we verbonden zijn
|
| |
|
4 mei om 20:59 |
| |
Burgemeester Jannewietske de Vries tijdens 4 mei herdenking 2024 in Sneek: Het is aan ons om scherp te blijven
Vandaag staan we in ons land en de rest van het Koninkrijk stil. Stil om te herdenken. Op deze vierde mei herdenken we de oorlogsslachtoffers van de Tweede Wereldoorlog, maar ook de slachtoffers van al die oorlogen daarna.
Wij herdenken de mensen die hun leven gaven voor onze vrijheid. En staan stil bij iedereen die zich door de jaren heen heeft verzet tegen onderdrukking en terreur.
Dat doen we omdat vrijheid zo’n essentieel onderdeel uitmaakt van onze identiteit. En in het besef dat vrijheid nooit vanzelfsprekend is.
Vrijheid vertelt. Met onze blik op 80 jaar vrijheid komend jaar zoeken we verbinding. Verbinding met het verleden, verbinding met de verhalen en verbinding met elkaar.
Elke familiegeschiedenis is ook 79 jaar na het beëindigen van de Tweede Wereldoorlog een persoonlijke confrontatie met oorlogsleed. En ook een testament van medemenselijkheid, van verzet en er zijn voor elkaar. Van rotsvast vertrouwen in een toekomst waarin de rechtsstaat en democratie zouden overwinnen. Het is onze verantwoordelijkheid om daar zorgvuldig mee om te gaan.
Voor iedereen die heeft geleden onder terreur en gevochten heeft tegen onderdrukking. Hun leed en offers mogen nooit betekenis verliezen.
We denken dit jaar daarbij in het bijzonder aan alle vrouwen die actief waren in het verzet. Vrouwen zoals Volie Schermer-De Jong die onlangs op 100-jarige leeftijd overleed en in de oorlog hier in Sneek een onmisbare rol speelde als koerierster in het verzet. Met het overlijden van Volie is er geen vrouw meer onder ons die in de Tweede Wereldoorlog bij een Friese Knokploeg zat. Wij noemen vanavond haar naam als eerbetoon voor al die andere verzetsmensen.
In april werd in het Fries Scheepvaartmuseum het boek ‘Vrouwen van het Friese Verzet’ van Hessel de Walle aangeboden. Hierbij waren familieleden van 32 dappere vrouwen aanwezig. Ze deelden met elkaar de verhalen over een bange tijd, maar ook over krachtdadig optreden tegen fascisme en onrecht. Ze waren actief in de knokploeg, als koeriester, Of gaven in het verzet hulp aan onderduikers, de opvang van Joodse kinderen en gestrande vliegtuigbemanningen. Spionage, gewapend verzet en illegale pers, de vrouwen droegen op alle manieren bij.
Vandaag zijn we twee minuten stil... Stil om alle mensen te herdenken die hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid. De vrijheid die we elke dag opnieuw moeten beschermen en versterken.
Het wereldtoneel wordt gedomineerd door strijd en conflicten. Er is oorlog dicht bij huis en in ons land krijgen steeds meer mensen te maken met discriminatie, fascisme en antisemitisme. Alle vormen van haat nemen toe. Polarisatie, verdeeldheid, wantrouwen.
Het is nu aan ons om scherp te blijven. En de verbinding met elkaar te zoeken. Maar ook om moed te tonen. Durven het goede pad te kiezen en morele grenzen te stellen. Net zoals Volie Schermer-De Jong die aan het begin van de oorlog nog maar 17 jaar was. In het boek ‘Vrouwen van het Friese Verzet’ staat: “Om zes uur ’s ochtends van de tiende mei 1940 wordt Volie opnieuw wakker. Flarden van een gesprek tussen de melkboer en een buurvrouw dringen tot haar door. Ze vangt het woord ‘oorlog’ op. Als ze de radio aanzet, hoort ze dat er Duitse parachutisten in ons land geland zijn. … Dan komt haar moeder naar beneden en die bevestigt dat het oorlog is.” Wat doe jij als het er op aan komt?
We hebben de verantwoordelijkheid om samen te staan voor de democratie en de rechtsstaat. Voor de gelijkwaardigheid van ieder mens. Elke stem verdient het om gehoord en gerespecteerd te worden. Zo houden we elkaar scherp en laten we zien dat de oorlog en het verzet ook nu nog relevante lessen aan ons meegeven.
Laat de stemmen uit het verleden niet verstommen. Geef ze betekenis door de verhalen te blijven vertellen. En door te luisteren. Luisteren hoe het toen was en hoe ons dat nu nog altijd raakt. Geef niet toe aan onverschilligheid of snelle oordelen. Blijf kritisch, zoek de nuance, vind elkaar.
We blijven ons ervan bewust dat vrijheid kwetsbaar is. En nooit vanzelfsprekend. Vrijheid deel je met elkaar. Van verhaal op verhaal, generatie op generatie. Vrijheid vertelt.
Vrijheid
Ik heb de doden nooit gezien,
de angst, de massagraven
Ik heb de honger niet gekend,
de kille, grauwe dagen
Ik heb de cellen niet gezien,
ik heb geen vriend verloren
Ik heb er niets van meegemaakt
Ik ben daarna geboren.
Maar ik heb de verhalen wel gehoord
van mijn opa aan het werk in een wapenfabriek
Ziek, toen gevlucht
en weken onderweg terug naar huis
Met gevaar voor eigen leven
Zonder deze heldendaad, was ik er niet geweest.
Wel heb ik de foto's gezien,
van stuk geschoten huizen,
De beelden van de bombardementen in Rotterdam
Het grijze oorlogsmonument
de reeksen witte kruisen
Ik adem diep de vrijheid in
Besef hoe hoog de prijs hiervoor was
|
| |
|
3 mei om 12:03 |
| |
Potloodstompje en dasspeld oorlogsslachtoffer Willem Rienstra terug bij LSC-1890
Gisteravond heeft Peter van der Meeren auteur van het boek 21 Man, het potloodstompje en de dasspeld die oorlogsslachtoffer Willem Rienstra toebehoorden aangeboden aan LSC-1890 bestuurslid Dennis Betten. Dat gebeurde aan het einde van een lezing die Van der Meeren gaf aan een grote groep Sneekologen in spé.
Op zondag 21 mei 1944 werden in Sneek 21 jonge mannen door de Duitsers van de tribune geplukt bij de wedstrijd tussen de districtsteams West (met Kick Smit) en Noord (met Abe Lenstra). Sportverslaggever Peter van der Meeren verdiepte zich in het onderwerp. Het resulteerde in een vuistdik fascinerend boek onder de titel 21Man.
Gewone mannen en vrouwen
In het boek gaat het over ‘gewone’ mannen en vrouwen. Over beroemde voetballers, verzetsmensen, gewetenloze schurken en families. Allen die tot de dag van vandaag geraakt worden door alles wat uit de ‘razziawedstrijd’ voortvloeide.
Een van de 21 mannen was Willem Rienstra, hij stierf op 22-jarige leeftijd in het Duitse werkkamp Neuengamme. Zijn lichaam is nooit teruggevonden. Wel kreeg de familie de bovengenoemde persoonlijke bezittingen terug. Zijn dasspeld en het potloodje dat Willem gebruikte tijdens zijn werk als melkverkoper in Hommerts.
Nagedachtenis
Op de monumentale tribune is een plaquette ter nagedachtenis aan de gebeurtenissen op 21 mei 1944 aangebracht. Daarbij komt nu een lijstje met daarin de dasspeld en het potloodstompje.
Dennis Betten en de aanwezige Sneekology-cursisten waren gisteravond zichtbaar onder de indruk toen Van der Meeren de bijzondere documenten aanbood. “Hier hoort het thuis, bij LSC.
Dit gezelschap leek mij daar heel geschikt voor om het te delen”, aldus de schrijver en sportjournalist.
Algemeen bestuurslid van LSC 1890 en dit jaar een van Sneekology-kursisten Betten, beloofde dat het geheel een waardige plaats op het complex zal krijgen.
 |
| |
|
2 mei om 18:39 |
| |
Wonderskoan foarjaarswear
De laatste tiid eamelde ik nòchal us op ut súterege wear in oans laan. Nergens foar noadech, want gynéén skiët der wat met op. Ut is su as ut is. Mar nou’t ut gister en fandaach allerkosteleks wear was maak ik der tòch mar even melding fan. Fanmòrren lekker op de E-bike naar RCN De Potten fytst, dêr’t ik tegare met un mear as goeie kennis un lekker bakje koffy dronken hew. Wat un prachtplak is dat tòch. Trouwens fytse over de eeuwenouwe Groëne Dyk is en bliëft paradyslek. Mòrren draaf ik der wear overheen, mar dat is fan un andere òrde.
Fanmiddach ferder met ut útskriëven fan skútsje-interviews bezech weest. Dy ferhalen komme in ut SKS-Magazine.
Aansens de fijde avend fan’e kursus Sneekology, dy’t su as elk jaar om disse tiid over Joads Sneek gaan sal. Peter van der Meeren fertelt bij LSC 1890 over de razziawedstryd.
|
| |
|
1 mei om 21:25 |
| |
Allemaal wear prachtege ferhalen fan moaie minsen
Gisteravend in Joure, fanmòrren in Nijlaan. Ut kon wear nyt op!
Joure foto's
Nijlaan foto's
Hoare echt skitterende ferhalen bij bovenstaande foto's dy't ik fanút de heup skoat! |
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
