| |
 |
10 ňktober om 19:14 |
| |
Druk LEVE
Hoe faak krij ik ut nyt te horen dat ik nňchal un druk baaske bin. ‘Wat hest ut wear druk nyt’ ňf ‘bist wel us thús’, dat soarte fan fragen en opmerkings. Even faak fraach ik mij dan ok ou ňf dat ok werklek su is. Myn konklúzy is dat ut nyt su is. Dat ik ferslach doën fan gebeurtenissen węr’t ik bij bin, is gewoan un saak fan ‘alles’ fastlęge wille. Foar kranten, tydskriften en myn weblog (‘since 2003/2004’). Dęrom hew ik de skyn wel us teugen dat ik ut nňchal druk hew. Mar ut (op)skriëven geeft mij struktuer. De letters fan myn toetsebňrd binne amper mear waar te nimmen…Dat geef ik earlek toe.
Woënsdachmňrrens, tussen 10.15 en 11.30 uur sęch ik werklek gyn woard. Dan geef ik mij helemaal over an ut moment dat yoga hyt. Dan lęch ik op un matsje temidden fan allemaal aardege frouwen. Ik fyn dat hearlek: ‘adem in, adem út’.
Ik krij der un geweldech ( ok su’n woard dat ik un heel soad brúk) soad enerzjy fan en dy enerzjy mut ik dan wear kwyt ňf dele.
Fanmiddach un interview útskreven dat ik foarege week opnommen hew, ut hakte der behoarlek in: wat doët kanker met un mins en syn omgeving?! Suks gaat mij nyt in de kouwe klearen sitten.
Na ut útskriëven fan un dergelek fraachgesprek ( ik probear altyd ergens un lichtpunt te siën ), ut sal in GrootHeerenveen ferskine, sit ik fol adrenaline. Fol levenslust ok.
Dan kan ik wear geniete dat ik gisteravend op un repetisy avend fan ut Sneeker Mannenkoor EDOZA weze mocht. Węrom? Om even de sfear te proeven foar saterdachavend at de mannen hun júbileumkonsert in Theater Sneek geve. Ik mach ut konsert hier en dęr ankondege.
Druk? Welnee man, LEVE!!
|
| |
