 |
|
|
|
 |
|
|
|
| |
 |
21 ňktober om 21:16 |
| |
‘Anthea Molenaar: Moedig voorwaarts!’
Twee weken leden had ik un indrukwekkend gesprek met Anthea Molenaar út Heerenveen. Ut interview is te lezen in ut ňktobernummer fan GrootHeerenveen. Hierbij nou ok op myn site. Mustafa maakte de prachtege foto!
Anthea Molenaar belt de dag na ons interview nog even om te vragen wat de rode draad van het artikel gaat worden.
Zonder het antwoord af te wachten weet zij het eigenlijk wel: wat doet de diagnose kanker met het leven van een mens! Ik kan mij er uiteraard wel in vinden, maar geef meteen aan dat het geen triest verhaal gaat worden, om de doodeenvoudige reden dat ze een positief mens is, die het omkeren tot in de perfectie beheerst. Verder vertel ik haar dat de kop van het interview ook al vast staat. ‘Anthea Molenaar: Moedig voorwaarts!’
De huiskat (‘ik ben een kattenvrouw’) springt op de tafel als ik mijn voice recorder er net heb neergelegd. Anthea schenkt muntthee met verse honing voor ons in. Ze is druk in haar bewegingen maar niet gespannen. Nergens voor nodig ook. Laat ons maar beginnen met een korte biografie, zoals we dat meestal doen bij de coverstory’s. Wie is Anthea Molenaar, de ultieme human interest vraag, uit Heerenveen?
Geboren in Zuid-Afrika
“Mijn vader was werkzaam als machinist op de Grote Vaart en dat was een reden voor mijn ouders, Tjeerd Molenaar en Trudy Kremer, om in Zuid-Afrika te gaan wonen. Ik ben daardoor in Zuid-Afrika geboren. Mijn opa en oma van moeders kant hadden een kledingwinkel op de Dracht in Heerenveen, waar nu ‘Ici Paris’ zit en de ouders van mijn vader woonden in Buitenpost. Ik heb een broer die drie jaar ouders is dan ik. Ik ben in 1971 in Durban geboren, maar ik was nog net geen twee jaar, toen wij hals over kop terug moesten emigreren naar Nederland, omdat mijn vader ernstig ziek was. Hij bleek een hersentumor te hebben en pa wilde dat we om de familie en de betere medische voorzieningen terugkeerden naar Nederland. Toen ik net twee jaar was is hij in Groningen gestorven, zodat ik helaas zonder biologische vader opgegroeid ben.”
Na die dramatische gebeurtenis kon Anthea’s moeder Trudy haar draai toch niet in Nederland vinden en vluchtte ze in de armen van een Spaanse liefde, waarna ze twee jaar met haar kinderen in Spanje woonde. Eenmaal terug in Nederland, het werd Heerenveen, ontmoet Trudie (‘Truus’) Andries en er ontstaat een samengesteld gezin . Anthea gaat in Heerenveen naar de Christelijke ( ‘we waren Gereformeerd maar niet zo streng’) basisschool ‘Het Kompas’.
“Dat ik op de kleuterschool als enigste kind geen vader had, was bijzonder, maar Ik wist niet beter. Ik vond wel het moeilijk als we Vaderdagcadeautjes gingen maken, ik wist helemaal niet aan wie ik het pakje moest gaan geven en dat was best wel sneu. Blijkbaar werd daar toen met minder empathie mee om gegaan dan nu het geval is. Ik gaf het cadeautje dan maar aan een oom”, weet Anthea zich te herinneren.
Sturm und Drang
Na de basisschool gaat ‘dromertje’ Anthea naar de middelbare school, om vervolgens op een mbo school voor ‘mode en kleding’ in Drachten terecht te komen. Als ze 18 jaar is, verlaat ze de modeopleiding om ‘de wereld’ te ontdekken, iets wat volgens haar niet op school zou gaan lukken. Haar ouders stonden om het maar eens zacht uit te drukken niet te juichen toen de jongedame van de ene op de andere dag naar Italië vertrok om daar keihard te gaan werken in een hotelbar. “Ik wilde op zoek gaan naar mijzelf en kwam er al snel achter dat ik een onzekere adolescent was”, ziet Anthea nu terug op die ’sturm & drang periode’ in haar leven. Na haar terugkeer in Heerenveen, voelt ze zich er niet bepaald happy.
“Nu is Heerenveen een plaats om best trots op te zijn, maar toen had ik dat zeker niet. Toen werd je als een boerin gezien als je vertelde dat je uit Friesland kwam, dat was niet stoer. Ik wilde dan ook meteen weer weg en ben naar Israël vertrokken als au-pair in Jeruzalem bij een Amerikaans-Joods gezin, waar ik de zorg over 4 jonge kinderen kreeg. Ik was toen net 19 jaar en tijdens mijn verblijf daar brak de Golfoorlog uit. Toen het moment aanbrak dat er gasmaskers werden uitgedeeld, besloot ik toch maar terug te keren naar Nederland, om eigenlijk meteen weer te vertrekken naar het hotel in Italië.”
Na haar tweede Italiaanse avontuur gaat Anthea met haar verdiende geld naar Amsterdam om er een particuliere toeristische opleiding te volgen. Ze voelt zich, ondanks alle vrijheid en blijheid enorm eenzaam in de Nederlandse metropool. Ze reist na het afronden van de opleiding naar Spanje, waar ze in Salou plezier en een stukje onbezorgdheid vindt. Achteraf beseft ze dat het verlies van haar biologische vader op jonge leeftijd zeker een oorzaak is geweest van de gevoelens van eenzaamheid. Uiteindelijk, na allerhande baantjes, komt Anthea terug in Heerenveen waar ze werk vindt in de financiële sector.
Na die periode gooit Anthea het roer nogmaals om en kan ze in 2002 via een detacheringsbureau een opleiding volgen en aan de slag als bijstandsconsulent sociale zaken. Dit bevalt heel goed.
Kanker
“Begin oktober 2005 kreeg ik de diagnose baarmoederhalskanker. Kort nadat ik een relatie van tien jaar achter de rug had. Ik was net bezig mijn eigen huisje in te richten, weer alleen wonen en dan komt die vreselijke diagnose. Je kunt dan wel allemaal vragen stellen, maar je krijgt er geen antwoord op. En helemaal niet op de ‘waarom-vraag’. Toen ik na het diagnosegesprek alleen door de ziekenhuisgangen liep was het net alsof ik boven mezelf zweefde. Het was zo onwerkelijk. Ik dacht alleen maar ‘Oh mijn god, hoe vertel ik het mijn moeder’. Drie jaar voordat bij mij de diagnose kanker werd vastgesteld kreeg mijn moeder eierstokkanker en in 2004 werd mijn stiefvader getroffen door agressieve melanoomkanker. Mijn ouders waren dan ook gelijktijdig terminaal. Ze lagen op een gegeven moment samen op een kamer in het Anthonie van Leeuwenhoek Ziekenhuis in Amsterdam. Wachten op wie het eerst zou sterven. Dat werd mijn stiefvader in januari 2005. Mijn moeder kreeg daarna nog een opleving, maar zij overlijdt twee jaar later, nadat ze nog mocht meemaken dat ze oma werd. Wij zijn één jaar niet alleen moeder en dochter, maar ook lotgenoten geweest. Misschien was dat een reden dat ze nog even door mocht leven. Ik noem het maar een levensmysterie.”
Nieuwe liefde
Na een zware Wertheim-Meigs operatie op 6 december 2005, volgen nog bestralingen en een tweede opname. Op de dag dat Anthea uit het UMCG ontslagen wordt, het is dan februari 2006, ontmoet ze haar huidige partner Mike. Volgens Anthea bestaat er blijkbaar toch nog zoiets als rechtvaardigheid. Om hun liefde te vieren gaan Anthea en Mike in maart naar Brazilië op vakantie. De voorspoed duurt echter maar even, want al in Brazilië krijgt Anthea last van dikke pijnlijke benen. Het blijkt later niet zo onschuldig (‘een verrekte spier’) als eerst gedacht. De diagnose is lymfoedeem en na een periode van vier maanden zwachtelen kan ze terecht in het Expertisecentrum voor Lymfologie Nij Smellinghe in Drachten. Lymfoedeem is een chronische aandoening, die behoorlijke fysieke beperkingen geeft. Zo moet ze elke dag haar beide benen in zware therapeutische, elastische kousen worstelen, en ook het overige compressiemateriaal dat tot haar middel reikt is nu niet bepaald iets om blij mee te zijn. Maar naast het verdriet straalt Anthea veel levenslust uit. En dat iemand met lymfoedeem best nog ‘mooi’ kan zijn bewijzen Anthea en haar lotgenoten met het prachtige fotoboek ‘Onder de indruk van jou’. In het boek worden 28 mensen met lymfoedeem en lipoedeem geportretteerd. Het boek kwam in 2012 uit en vier jaar later volgde de Engelse vertaling.
Duizendpoot
“Ik ben vrijwilligster bij de patiëntenvereniging NLNet terechtgekomen. Achter de schermen bij het lotgenotencontact en ook als redactrice en columniste voor ons tijdschrift. Ik ben door het boek en als spreker over de aandoening veel zelfverzekerder geworden. Verder zet ik mij in als vrijwilligster van de voedselbank en eerder voor het hospice. Via de Werkplaats Sociaal Domein heb ik samen met Ellen Akkerman van Caleidoscoop een trainingsopleiding gevolgd om eenzaamheid te signaleren en aan te pakken. Wij willen dit project onder aandacht brengen, de beeldvorming te veranderen en uit de taboesfeer te halen. We hebben al een aantal workshops gegeven en nu gaan we los met de cursus. Oh ja, ik ben ook nog Zwarte Piet, dat is zo leuk om te doen”, eindigt Anthea het gesprek.
Lymfoedeem
“Lymfoedeem is een ernstige, medische aandoening. Een abnormale ophoping van eiwitten en vocht in het lichaamsweefsel als gevolg van een gestoord evenwicht tussen aan- en afvoer van vocht. De klachten die hierbij kunnen ontstaan zijn: zwelling, vermoeidheid en zwaar gevoel, pijn, beperkingen in de beweging. De oorzaken zijn heel divers, bij Anthea is het ontstaan na de operatie en bestraling.” |
| |
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
