| |
 |
25 ňktober om 19:25 |
| |
Ik skriëf, dus ik leef!
Na su’n jaardach leit der wear un heel nieuw levensjaar te wachten, altyd un bitsje anders as un kalenderjaar foar myn gefo’n jaardach leit der wear un heel nieuw levensjaar te wachten, altyd un bitsje anders as un kalenderjaar foar myn gefoël. Tiid is tňch un begrip dat mar moeilek te omskriëven falt laat staan te befatten.
Gister kwam ok de júbileumútgave fan GrootSneek út, ut blad węr’t ik mij enňrm met ferbonnen foël en an bijdrage mach. Interviewe, is myn lust en myn leven en omdat ik groatwurden bin met papieren kranten, spreekt un magazine op krantepapier mij nňch altyd an. Trouwens elke dach berichten op de site fan GrootSneek plaatse het ok wel wat. An de interaksy op de FB-pagina fan GrootSneek doën ik selden ňf noait met, ik bin allienech mar de brenger fan ut nieuws.
Op myn eigen persoanleke FB-pagina meng ik mij nňch wel us in de diskussy. Ondertussen is der dan nňch altyd dizze eigen fertroude webstek, hier set ik faak dingen fan mear persoanleke aard met tňch ok hieltyd faker berichten dy’t ik de moeite fan ut públisearen mear as weard fyn.
Al met al: ik skriëf, dus ik leef!
Laura Keizer maakte fan alle GrootSneek mederwerkers un nieuwe pňrtretfoto, siën hier boven.
|
| |
