| |
 |
3 augustus om 12:19 |
| |
Na ut feest fan gister, fandaach mar wear un bitsje rustech an. Ut miigt trouwens ok, nyt hard mar tňch. Júst ja, mňtregen. Un paar dagen leden skreef Sybe Karspel, sien bij de deurferwizings, over ut brúken fan ut Snekers. Un stukje út de losse pols, mar miskyn dęrom wel su leesber. Sybe stelt dat de Sneker webloggers dy’t op dit moment aktyf binne in ut stads, der allemaal un eigen skriëfwize op nahouwe. En inderdaad at je de stukjes naast mekaar lęge, dan falle der inderdaad ferskillen op. Ut sú miskyn wel us aardech weze om de Sneker webloggers un selde groantekst fertale te laten in ut stads om te sien hoe groat dy ferskillen binne. De Switserse taalgelearde Pfarrer Stalder deed suks al us in 1819 toen hij ut stuk ‘ Die Gleichnisrede von dem verloren Sohne in alle Schweizer Mundarten ’ publisearde. Ik kan wel sęge dat ik mij tňch wel an bepaalde regels fan ut stads(frys ) hou. Nňch altyd brúk ik hierfoar de ‘ Wurdlisten fan’ e Fryske stedsdialekten ’ ( Fryske Akademy, Ljouwert, 1998 ISBN 90-6171-860-0 ) fan Pieter Duijff. In dy lijst staan alle Friese stadsdialekten naast mekaar, sudat je moai fergelieke kanne wat de overéénkomsten en ferskillen binne. En ik lúster altyd skerp naar wat ouwere autentike Snekers sęge. Met ouwere bedoël ik dan minsen fan foar de oarlňch. Greet Slippens-Poiesz en Joop Doevendans sr. binne myn referęnsykader wat dit betreft. An de andere kant, skriëve Sybe, gewoan doën, taalgelearden make hun der later wel druk om, of ut taalkundech wel klopt! Foarlopech fyn ik ut prachtech dat der al un haanfol Snekers in ut Snekers skriëve!! Op naar de Sneekweek! Mňrren hč!! Op hoogte!
 |
| |
