| |
 |
2 maart om 19:12 |
| |
"Ik ben een stuiterbal in een trappenhuis…"
In ut kader van Wereld Autisme Dag op 2 april mocht ik fanmiddach Yme interviewe. Ik deed dat in de bútenlicht, ut was prachtech wear. Onder an de foët fan de ‘Berch in Park Heremastate fan de Joure saten we. De krokussen bloeiden útbundech, de swarte kraaien in de kale foarjaarsbomen krasten dat ut sta sei.
Fantefoaren had ik Yme al goëd útleit wat ik um frage sú, węr ut foar was en dat ik ut waardearde dat hij mij syn levensferhaal fertelle wú. Alles in kleine stukjes, oversichtlek. Even foëlde ik mij 7.5 jaar teuch in de tiid, toen ik ok met (jonge) minsen te maken had dy’t de diagnose Asperger kregen hadden. Binnen fijf minúten foëlde ut kontakt met Yme goëd en wist ik al wat foar útspraak boven ut interview komme sú.
Un júweeltsje fan un omskriëving hoe’t hij ‘syn’ Asperger omskreef:"Ik ben een stuiterbal in een trappenhuis…"
Ut interview sal fňlgende week in GrootdeFryskeMarren ferskine. “Ik hoech it net fantefoaren te lęzen, ik fertrou dij!”
Fijn om suks te horen fan iemand dy’t ut faak moeilek het met sosiale kontakten.
|
| |
