|
|
27 september om 09:33 |
|
Kollum Omrop Fryslân, 27 september
Poep & Patat
“Jonges ik kan tovere, ik kan fan broad strònt make!” Su’n flau skoalmeestersgrapke deed ut bij de kyndes altyd goëd. Súkses fersekerd. Mar sinds ik foarege week 3x ut Nij Talint Orkest fan Guus Pieksma en Annewiep Bloem presenteare mocht weet ik dat je met poep tovere kanne!
Annewiep en Guus biede minsen, jong en oud, de kaans om un blaas- òf slachwerkinstrúment speule te learen. Iedereen, écht iedereen kan metdoën, ervaring òf kennis is nyt noadech. ‘Gezelligheid, ontspannen sfeer en het plezier staat voorop’, sêge Annewiep en Guus. ‘En wij fine de derde helt ok heel belangryk’. Kòrtseid der is gyn woard an logen, ik was werklek perpleks toen ik al dy talenten dy’t dy stapt maakt hadden speulen hoarde in ut Mienskipsòrkest fan Woudsend, Top & Twel en Gau. Ut klonk as un klòk! Kipefel òp’e arms en dat kwam echt nyt omdat ut òrkest bútendeur speulde, dêrfoar waren de temperaturen fan de Ouwewievesomer te hooch.
Ut prinsipe fan ut Nij Talint Orkest is wel bysònder fyn ik. Ik mocht un antal fan dy nieuwe talenten interviewe wêrom’t se bij ut òrkest gaan waren. De antwoarden waren divers. Nim nou Anneke Piersma, un frou út ut diepe súden fan Fryslaan, sij staat symboal foar de leden fan ut òrkes, ut entûsiasme spat der fanou, nyt allienech at se speult mar ok at se fertelt over har ervaringen: ‘It is de krêft fan meimekoar muzyk meitsjen’ fatte saksefoanniste Anneke samen. En har ogen twinkelden.
Of de reaksy fan Fraans op syn groate barriton. “Wolst it leauwe of net, mar ik bin hielendal gek wurden fan dit ynstrumint. It wie op in gegeven moment safier, dat ik de barriton meinaam op bêd. Doe’t myn frou boppe kaam sei se ‘wat sil dit?’ No, ja doe ha’k de barriton mar neist it bêd setten.” Nyt allienech Snekers kanne overdriëve.
Ut geeft an dat al dy leden fan ut Nij Talint Orkest binnen un jaar helemaal ferslingerd binne an hun nieuwe hobby. Hoe flikke Annewiep en Guus dat nou? Su’k sei ut dua straalt plezier en entûsiasme út.
Tidens de 3 openluchtkonserten kreech ut man- en froumachtech opkommen públyk ok de kaans om de earste toanen te blazen. Un tiental skúftrombones, in alle kleuren fan de regenbooch, stonden bij wize fan spreken op de nieuwe talenten te wachten. Toen dirigent Guus de tien aspirantblazers op un rijtsje staan had ging ut los. Inderdaad met POEP! De blazers in spé hoefden allienech mar POEP te sêgen en dêrbij ut moanstuk fan de trombone an de lippen te setten. En wònder oh wònder der kwam gelúd út de trombonebeker. Un paar kear achter mekaar leverde al un deunstjes op: poep-poep-poep. Toen Guus utselde deed met ut stakato-achtege ‘patat’ klonk ut nòch echter. Kòrtsein ut tiental kon al los met ut Nij Talint Orkest op de achtergroan. Ut múzikale leven kan soms heel simpel weze.
Ik weet nou ok wêr’t de útdrukking un aardech poepke speule futkomt: Bij Guus en Annewiep! Groate hulde!
|
|