| |
 |
17 jannewary om 09:06 |
| |
Ter bemoediging
Je achtergroan mutte je noait ferloochene, teminsten dat fyn ik. Dat ik un griffemearde fader en moeke had en dat ik as jonkje sundachs twee kear naar de good old Noorderkerk an ut Sneker Bolwerk moest, hoarde simpelwech bij myn opfoeding.
Ik hew der gyn groate traumatise gefňlgen an over houden en ik hew ok noait de behoefte had ŕ la Maarten ’t Hart om anti-Griffemearde romans te skriëven. ‘k Wú trouwens dat ik mar un fraksy fan ut skriëftalent fan dy Griffemearde Maarten had, mar dat tersijde.
Wat ik wel deen hew is su nou en dan un ‘Griffemeard fers’ skriëve. Teugenwoardech noem ik dat ‘Protestantse fersen’, ik kom der aansens nňch op werom. Ondertussen bin ik al mear as 30 jaar wees en ik weet nyt hoe’t myn ouwelui reageare súden at se us even om ut hoekje koekeloere konden.
Su súden in elk gefal nyt mear trou naar de Griffemearde kerken in Sneek gaan kanne. De dry Griffemearde kerken bestaan simpelwech nyt mear. Ja, de gebouwen gelukkech nňch wel. Mar ut begrip Griffemeard is hier in Sneek foargoëd ferleden tiid.
Alle Sneker Griffemearden binne deur de dreksloat gaan en de skaapkes dy’t der fan Abraham Kuyper syn kudde nňch over binne besoeke de Oasterkerk, dy’t op’e nominasy staat ferkocht te wurden. Ut de Súderkerk is ondertussen ut ouwe ňrgel sloopt en foar un euro an Poalse geloofsgenoaten ferkocht. Der wurdt nyt mear in kerkt. Ondertussen is in de Groate- ňf Martinikerk de groate ferbouwing begonnen. At dy foltoaid is gaat de Oasterkerk in de ferkoop en het Protestant Sneek nňch één kerk over. Ut is finansieel nyt mear fol te houwen om al dizze gňdshúzen bestaan te laten.
Kňrtleden skreef ik nňch un fers, un Protestants fers dus, foar de PKN fan Sneek, węr’t ik dizze ‘toan fan’ met eindege wil. Myn moeke sú wel seid hewwe ‘ter bemoediging’. Myn moeke was bęst un wize frou!
Groate Kerk
as un opfallend baken fan hoop torent de Groate Kerk fan Sneek
hooch boven ut kale flakke terpelaan fan ’e Súdwesthoek út
de Heilege Martinus -fraai stylearde gouden wynfaan-
blikkert in sonnelicht fanou ut eeuwenouwe houten klokkehús
deelt onbaatsuchtech syn kňstbere mantel út an minsen
dy’t beskúl soeke in de rúmte fan un onmetelek Gňdshús
foar Sint Martinus gyn onderskeid, iedereen is welkom
ja echt, iedereen dy’t warmte en genegenheid soekt
hier achter ut braanskilderde kleurrike glas-in-load raam
is ut un oase foar minsekyndes onderwech
ondertussen pingponge fleurege karillonklanken over de stad
un hoopfolle tiid in, ferbine oud & jong in
arsjitektuur fan boumeesters dy’t de toekomst troast binne
boven ut Oud Kerkhof fliege hout- & tňrteldúven as teken fan frede
stadse katedraal fan gister, fandaach en mňrren
|
| |
