| |
 |
5 mei om 16:11 |
| |
Kom met verhalen...
Onthulling informatiepaneel neergestort oorlogsvliegtuig B17 bij Griene Dyk-Paviljoenwei
OFFINGAWIER- Vanmiddag heeft de onthulling plaatsgevonden van een informatiepaneel van de op 11 december 1943 neergestorte B17 Amerikaanse bommenwerper nabij de Griene Dyk-Paviljoenwei onder Offingawier.
De plechtigheid begon om 11.00 uur in het dorpshuis ‘De Wier’ in Offingawier, waarna de heer A. Tuinman een lezing hield over de Amerikaanse bommenwerper, die ook wel ‘Het vliegend Fort’ werd genoemd.
Om precies 12.56 uur, de tijd dat het vliegtuig is neergestort op die fatale decemberdag, vond de onthulling van het informatiepaneel plaats, door ooggetuige Germ Kamstra (89) en Renske Boschma.
De Crash
De crash van de B-17 42-3488 van de 385e Bomb Group, 548e Bomb Squadron, USAAF, was op 11 december 1943 vanaf Great Ashfield opgestegen en had de Duitse havenstad Emden als doel. Nadat de bommen waren gelost werd de bommenwerper door luchtafweergeschut geraakt. Boven de provincie Groningen zette een aantal Duitse jagers de aanval in en mede daardoor raakte de machine dusdanig beschadigd, dat meerdere bemanningsleden besloten de aangeschoten B-17 te verlaten. Zij kwamen behouden aan de grond. Het toestel stortte uiteindelijk neer in een weiland bij Offingawier. Zijluikschutters Howard G. Hall en buikkoepelschutter Wilfred M. Husband, die tijdens de onophoudelijke aanvallen gedood werden, werden in de wrakstukken aangetroffen.
Vliegtuigberging
In de loop van december 1943 werden de resten van de eens zo machtige machine door de Duitsers geborgen. De berging verliep voortvarend, omdat de het vliegtuig in een glijvlucht naar beneden was gekomen. In 2007 werden de laatste resten opgeruimd. Er werd toen onder andere een motorplaatje en resten van de benzinetanks gevonden.
Informatiepaneel Crashlocatie
De Stichting Missing Airmen Memorial Foundation heeft samen met de Dorpsbelang Offingawier en de landeigenaar een plan ontwikkeld om de plaats van de crash te Offingawier te markeren met een informatiepaneel. Hierop wordt het verhaal van de vlucht en de bemanning verteld en krijgen alle betrokkenen een gezicht.
Ooggetuigenverslag Germ Kamstra
De nu 89-jarige Germ Kamstra uit Gauw was als 11-jarige jongen getuige van het neerstorten van de bommenwerper. Voordat hij het informatiepaneel onthulde vertelde de heer Kamstra aan de groep aanwezigen hoe hij die dag ervaren had.
“Het gebeurde boven Gauw, waar we het luchtgevecht min of meer meemaakten. Dat was vreeslijk om mee te maken. Het gebeurde vlak boven ons dorp. Omdat het die dag wat bewolkt was, konden we niet alles zien. Ik heb altijd gedacht dat die jachtvliegtuigen van de Duitsers van de Leeuwarder basis kwamen. Maar dat schijnt niet zo te zijn, ze kwamen uit Duitsland. In ieder geval hebben we het luchtgevecht mee gemaakt. Er werd behoorlijk geschoten, ik denk met de ‘Punt-50’. Maar ik hoorde ook een aantal ‘doffe klapkes’, het was net het geluid van een klein kanon. Als Gauwster jeugd zagen we het dus gebeuren en op een gegeven moment was het luchtgevecht voorbij en zagen we dat grote vliegtuig uit de wolken naar onderen suizen. Eigenlijk zonder geluid, want volgens mij was er geen motor meer die draaide en zo is het vliegtuig vanaf Gauw hier in Offingawierster veld terechtgekomen. Onze ouders waren stil en verslagen. Maar de jeugd wilde er snel naar toe. We zijn toen vanaf Gauw gedraafd om bij het neergestorte vliegtuig te komen. Het ging mij niet snel genoeg, ik was op klompen. ‘Dy ha’k de wâl mar even tabetroud’ en zo ben ik op sokken verder gegaan om naar het vliegtuig toe te draven. We zijn er dus geweest. Het rookte nogal wat. Wij waren er op uit om het harde plastic van de ramen te bemachtigen. Daar maakten ze vroeger ringen en zo van. Maar die hebben we niet kunnen vinden. Ze zijn waarschijnlijk heel diep in de grond terechtgekomen. We hebben nog wel een ‘Punt-50’ mee kunnen nemen een koptelefoon. Een van de jongens zei ‘dęr leit ien’, maar dat heb ik niet gezien. We zijn daarna weer naar Gauw terug gegaan.”
Gewonde
“Voor zover ik mij herinner was het aan het begin van de middag dat er roeiboot vanaf de Gauster Silen naar Gauw toe ging. Een van de bemanningsleden zat in het roeibootje en hij kwam in de werkplaats van Minne Jellema, de fietsmaker. Op afstand zagen we dat de man verging van de pijn, hij had een gebroken been. Dokter was erbij, maar die heeft op een of andere manier bedankt om te helpen en daar was de bevolking die er om heen stond niet mee eens. Uiteindelijk is het bemanningslid weer in het roeibootje teruggebracht en zo naar de Gaustersyl geroeid. Dit bemanningslid heeft de crash er dus levend afgebracht.”
 |
| |
